Fakat Tanrı'nın en büyük hatası, kıskançlığı, hayalindeki şeyleri yaratmadaki doymak bilmeyen arzusu ve fedakarlık isteğiydi. Tanrı sevilmek istiyordu; ama hiç kimseye verecek sevgisi yoktu. En azından ikinci kuşakta doğanlara. Önce cennete yüksek mevki kazanırken sonra toprağa gönderilenlere. İkinci oğlu, burada, dünya üzerinde kaçırılmış keyfi aramayı bırakıp sadece görebildiği kurala uyuyordu.