Sühreverdi görme hakkında kendisinden önce kimsenin dile getirmediği yeni bir teori dile getirir. Sühreverdi’ye göre görme eylemi, ne ışık huzmesinin gözden çıkarak cisme yansımasıyla, ne de cismin suretinin göze inikasıyla gerçekleşen fiziki bir etkinliktir. Bilakis hiçbir perde ve engel olmadan nurlu bir şeyin sağlıklı olan gözler karşısında yer aldıktan sonra nefsin o objeyi sûret ve kavram olmadan huzûrî bilgi ile tam ve açık bir şekilde idrak etmesidir.