Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Serap Yüzgüller

Serap YüzgüllerSözden İmgeye Batı Sanatında İkonografi yazarı
Yazar
Çevirmen
9.3/10
5 Kişi
36
Okunma
6
Beğeni
1.163
Görüntülenme

En Eski Serap Yüzgüller Sözleri ve Alıntıları

En Eski Serap Yüzgüller sözleri ve alıntılarını, en eski Serap Yüzgüller kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaratılış
Gotik yapıların Hıristiyan düşüncesinin görsel bir ifadesi olduğu dikkate alındığında, yaratılış teması bu görsel ifadenin bir aşaması olarak özellikle kiliselerin giriş cephelerinde konumlanmıştır . yaratılışın günlere ayrılmış en kapsamlı betimini Venedik San Marco Kilisesi'nin " Yaratılış Kubbesi " mozaiklerinde buluruz.
Sayfa 19 - hayalperestKitabı okudu
The Anointing of David - Paolo Veronese
Resmin sağ ve sol kenarlarındaki iki karşıt mimari vardır. arka plan ise Davud öncesinde İsrail'in hali ( Roma yıkıntılarının yer aldığı sol kısım ) ile Davud'un gelecekteki Kudüs'üne ( yapılarıyla Venedik'e benzer , mamur bir kent görüntüsü ) bir gönderme yapmaktadır .
Sayfa 55 - hayalperestKitabı okudu
Reklam
Rönesans sanatçılarının kimi zaman yapıtlarında kendi portrelerine yer verme geleneği , yapıtlarına koydukları bir çeşit imza olarak yorumlanmaktadır .
Sayfa 167 - hayalperestKitabı okudu
yedi ölümcül günah ( Seven Deadly Sins )
Papa Gregorius'un Kilise Kanunları ( İS 590 ) içinde düzenlediği yedi ölümcül günah ilkesine dayanan bu betimler , Ortaçağ sanatında yaygınlık kazanır . Bu günahların en önemlisi , kibirdir ( superbia ) ; ötekiler ise öfke ( ira ) , kıskançlık ( invidia ) , açgözlülük ( avaritia ) , tembellik ( accedia ) , oburluk ( gula ) ve şehvet ( luxuria ) olarak sıralanır .Hieronymus Bosch'un 1480 tarihli yapıtında ( Prado , Madrid ) , içinde isa imgesi bulunan büyük dairenin etrafında genellikle kadınlarla kişileştirilen yedi ölümcül günah betimlenir. Yapıtın köşelerinde yer alan dört dairede ise geç Ortaçağ'da yaygın bir inanç olan " Yaşamın Son Dört Evresi " ni gösteren " Ölüm Döşeği " , " Son Yargı " , " Cennet " ve " Cehennem " sahneleri yer alır . Öte yandan günahların hayvanlarla temsil edildiği betimler de söz konusudur : Kibir , tavuskuşu ; öfke , ayı ; kıs kançlık , hindi ya da yılan ; açgözlülük , kurbağa ; tembellik , eşek ; oburluk , domuz , şehvet , horoz ya da kentauros .
Sayfa 352 - hayalperestKitabı okudu
Sanat yapıtlarındaki anlam sorunlarının doğusu-batısı yoktur; bu açıdan bir Bizans resmi, bir Doğu minyatürü bu açıdan bir Correggio’dan, bir Botticelli’den çok da farklı değildir. Sonuçta her klasik sanat yapıtı bir şey anlatır.
İkonografi, Grekçe iki sözcüğün birleşiminden oluşuyor: eikon (imge) ve graphia (yazım). Kökenindeki bu anlama dayanarak sözcük “imge yazma” ya da “imge oluşturma” biçiminde açıklanabilir. Ancak sana tarihi söz konusu olduğunda, ikonografiyi yöntemselleştiren Erwin Panofsky’nin deyişiyle “sanat yapıtlarında betimlenen olay, kişi, düzen ve kalıpları inceleyen bilimsel disiplin” olarak tanımlayabiliriz.
Reklam
Sanat yapıtını salt bir biçim olarak ele almak onu açıklamaya yetmez. Kuşkusuz ki sanat yapıtının bir biçimi vardır; ama bir de anlattığı konusu vardır, taşıdığı bir anlamı bir “içeriği” vardır. Sanatta biçem değişimini açıklamak için yalnızca biçemin ölçü olarak alınması, dünyanın salt optik olarak algılanması anlamına gelir. Deyim yerindeyse, sanat yapıtının “ruhunun” da ele alınması gereklidir.
Tevrat’ın başlangıç bölümü olan “Yaratılış” öyküsünün ilk aşamasını oluşturan “Evrenin ve Dünyanın Yaratılışı”, 12. yüzyıl kitap resimleri, Gotik Kiliselerin Portal Kabartmaları ve vitray süslemelerinde yaygın biçimde betimlenmiştir. Gotik yapıların Hıristiyan düşüncesinin görsel bir ifadesi olduğu dikkate alındığında, yaratılış teması bu görsel ifadenin bir aşaması olarak özellikle kiliselerin giriş cephelerinde konumlanmıştır. Bu sahnenin en kapsamlı betimini Venedik San Marco Kilisesi’nin “Yaratılış Kubbesi” mozaiklerinde buluruz.
Hıristiyan ikonografisinin ana karakterlerinden biri olan Meryem, İsa’nın doğumu ve çarmıha gerilişi sürecine ilişkin anlatılarda konu edilmesi dışında kanonik İncil yazarlarının sessiz kaldıkları bir figürdür.
Sayfa 153Kitabı okudu
Ortaçağ örneklerinde şeytan, boynuzlu, kanatlı, vücut derisi koyu renkli bir figürdür. Rönesans’tan itibaren ise hilekârlığın temsili olarak keşiş giysileri ile temsil edilir.
Sayfa 173Kitabı okudu
16 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.