O zamanlar böyle transitler yoktu, bir tane köy otobüsü olurdu, otobüs sabah bütün köyleri dolaşır, şehre gidecek olanları toplar öğleden sonra ikindiye doğru yine yolcularını şehirden alıp köy köy dolaştırırdı. Ço cuklar, otobüsün geleceği saatlerde, dut ağacının hemen yanında yolun kenarında beklerlerdi. Hele bir de evden birisi gitmişse şehre o bekleyiş daha da heyecanlı olurdu.