İbn Haldun, insanları toplum halinde yaşamaya mecbur eden esas faktörün maddi ihtiyaçlarını tek başına karşılayamamaları olduğu konusunda ısrar eder. Maddi ihtiyaçları tek başına üretemeyen insanlar, bu ihtiyacı gidermek için bir araya gelip yardımlaşmışlar ve iş bölümü yapmışlardır. Tek tek maddi ihtiyaçlarını karşılayamayan insanlar bir araya gelip iş bölümü yapınca ihtiyaçlarından kat kat fazlasını üretebilirler.