Tarık Dursun K. Gönderileri
Tarık Dursun K. kitaplarını, Tarık Dursun K. sözleri ve alıntılarını, Tarık Dursun K. yazarlarını, Tarık Dursun K. yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kırılmak
Kırılmak? Herkes kırmıştı onu, herkese kırılmıştı. O da kırsın. Ne fark eder ki !
Sayfa 146 - KavisKitabı okudu
Burası neresi ? Ben nerdeyim? Niçin burdayım?
Sayfa 122 - KavisKitabı okudu
Kendine iyi bakacak. Kendine iyi bakmak nasıl oluyorsa.. iyi bakacak . Oldu.
Sayfa 106 - KavisKitabı okudu
Erkekler de ağlar tabii. Niçin anlamasınlar , onlar da insan
Sayfa 71 - KavisKitabı okudu
Ölüler geri dönmez.
Sayfa 63 - KavisKitabı okudu
Baharda en güzel çiçek açan ağaç elma ağacıdır
Sayfa 50 - KavisKitabı okudu
Kırk Altıncı Sone
Senin dış güzelliğin olur gözümün payı, gönlüm kazanır aşkın gönlündeki dünyayı.
Sayfa 35 - KavisKitabı okudu
Tanrı size bir yüz vermiş, siz tutup başka yüz yaratıyorsunuz.
Sayfa 28 - KavisKitabı okudu
Bütün kadınlar aptaldır. Hayır, değildir. Bütün kadınlar akıllıdır, aptal görünmek hoşlarına gider
Sayfa 14 - KavisKitabı okudu
Her yaşayan ölür. Sonsuzluk hepimizin sonudur.
Sayfa 13 - KavisKitabı okudu
Çok şeyin farkında değiliz, ne kötü! Bir yerden bir yere göçtük mü geride ne kalmışsa bıraktığımız gibi kalmıştır diye düşlüyoruz. Oysa yalnız ölüler değişmiyor.
İşte "Foto Cengiz"in çektiği resim, o günlere rastlıyor. Saman İskelesi'ndeymişiz. Poyrazlı bir gün. Saçlarımın dağılmasından belli. Gözlerimde yenilginin hüznü. Bıyıklarım, sanki daha incelmiş. Ağzıma doğru bir cigara tutmuşum. Yanar. Dumanı tütüyor. Alt dudağım sarkık. "Perihan" deseler ağlayacakmışım gibi. Resmin gerilerinde deniz var. Dalgakıranın en ucundaki fener bile gözüküyor. "İş bu resim" diyor üzerinde. Benim yazım. "Perihan kıza âşık olduğum günlerde çekilmiştir. Hâlimi gösterir."
Evet, fotoğrafçılar biliyor. Her şey bir gün hatıra olacak. Her şey! Konuşmalar, çekilenler, güzel günler, sövgüler, kavgalar, resimler.
Şimdi yalnız gülmesini biliyor.
Ansızın gülüveriyor. Kıkır kıkır. Elinde değil, tabii.
Fotoğrafçı, başını soktuğu kara örtünün altından çıkıyor.
"Olmadı! Hani gülmeyecektin? Güldün, resim bozuldu."
Gülmeyecek miydi? Somurtsun muydu? Ama annesi demişti ki...
"Eğer gülmek istiyorsan biraz gülümsermiş gibi yaparsın, o zaman olur."
Çok sonra öğrenecek bunu. Çok sonra, çocukluktan çıkıp kocaman adam olduktan sonra. Şimdi yalnız gülmesini biliyor.