Hangisi daha zor? Daha sensiz bu hayata alışmak mı, yoksa yanında ben olmadığım zaman ki her saniye de sana cennet güzelliğine ve her mimiğine, hal hareketlerinin tatlılığına, gülümserken olduğun her yeri cennete çevirmene, bakışlarına, sana, sen yürürken attığın her adıma, aniden sana bakınca bir anda dönüştüğün çocuksu haline şahit olamamak mı... Sen oradasın ve zaman zalimce akıp gidiyor... Bensiz gidiyor, sensiz gidiyor. Nasıl dayanılır buna! Dünya üstüme gelse korkmayan ben işte buna dayanamıyorum. Nasıl öğreneceğim şimdi sensiz kalmayı!
Oysa ben hep senin yüzünü arardım yüzlerce insan arasında seni beklerken, ki bulmuşluğum vardır bir çok kez. Şimdi ise öyle senden uzakta öyle bir anlamsız kalabalık ki her yer. Ben ise halen senin belki olma ihtimalini aklıma getirip mutlu olmaya çalışıyorum. Sen şu an ordasın ve şu an orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor. Etrafında dönen dünya bir cennetin etrafında insanlar. Kahretsin! O yabancılar, yabancı herşey, insan, ağaç, çiçek, kedi, köpek, marketler, yoldan geçen arabalar, her sabah ordan geçen simitci, hepsi hepsi çok şanslı. Ve ben orda değilim. Orda olamamak ne kötü... Neyse ki seninle halâ aynı havayı soluyoruz. Sen iyisin gülümsüyorsun. Mutlusun ya. İşte bunu kaybetmemeliyim. Yaşama tutunduğum tek dal bu bunu kaybetmemeyelim. Bunun için yalvarıyorum Tanrıya gece ve gündüz. Hangisi daha zor sen söyle? Sensiz bu hayata alışmak mı yoksa bensiz yaşadığın her saniyeye şahit olamamak mı! Hangisi?? Teoman BERSOĞLU
#KurtAdamınKitaplığı #TeomanBersoğlu #1000Kitap #Aşk #Kadın #Edebiyat #İkinciYeniciler