“Bu savaşta her şeyini kaybettin Ali Fuat: dedeni, kardeşini, evini, ocağını… Kala kala bir anacığın kaldı.” Kelimeler boğuk boğuk çıkıyordu ağzından. “Bir de… bir de ben! Tabi senin için…”
“Sus! Söyleme! Söyleme Maria… Yalvarıyorum sana, böyle mahzun olma. Yaram zaten hep kanıyor. Daha da kanatma. Senden, anamdan başka kimim var ki?
“O halde?”
“Bir de vatan, Maria… Bir de vatan.”