Umberto Arte
Umberto Arte
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
8.9
242 Kişi
581
Okunma
31
Beğeni
505
Gösterim
Unvan
Yazar
Yaşamı
twitter.com/UmbertoArte
Twitter üzerinde UmbertoArte ismiyle sanat sohbetleri yapmaktadır.
İncelemeler
424 syf.
·
19 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Bayildim. Sanata dair pek bir bilgi birikimim yok. Kendimi gelistirmeyi hep cok istedim bu konuda ama agir kitaplar okumaktan da korkuyordum. Umberto Arte'yi twitterdan da takip ediyorum. Resim incelemeyi ogretmesi cok hosuma gidiyor. Gunluk bir dille cok guzel bilgiler aktariyor. Hemen serinin geri kalanini da okumaya baslayacagim. Umarim arkasi kesilmez bu guzel eserlerin.
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
2 günde
·
8/10 puan
Sanat, Türkiye için değildir.
YouTube kitap kanalımda sizin için sanata en iyi başlangıç kitaplarını önerdim ve bu kitabı da yorumladım: youtu.be/PegBH1HDrr0
"Her şey sanat için potansiyel bir konudur." Alain de Botton
Bu sitede bugüne kadar kültür ya da sanat ile ilgili pek inceleme paylaşmadım fakat mesleğim gereği bir sanatçı olmamdan ötürü artık bir şeyler yazmam gerektiğini anladım.
Mesleğim gereği bir sanatçıyım dedim, evet, yani mimarım. Fakat maalesef ülkemizde mimarlık, sanat tarihi, sanatçılık, ressamlık ve bunun gibi güzel sanatların içi o kadar güzel boşaltıldı ki doldurmak için elimizden hiçbir şey gelmiyor artık. Rant siyasetiyle günden güne yükselen sanat dışı üretimlerden dolayı sanat kaçacak yer arıyor. Bu da yetmiyormuş gibi sanat ve yetenek gerektiren moda, tekstil ve grafik tasarımı gibi bölümlerin içinden yetenek sınavları çekip alınıyor. Ne taraftan bakarsanız bakın, saçma, liyakatsizce ve bomboş şeyler bizim günlük atmosferimizi oluşturuyor.
Oysaki Umberto Arte ile Sanat kitabı öyle mi? Umberto Arte'nin atmosferinde Van Gogh'un yaşayan canlı çizgileri, Leonardo da Vinci'nin sürekli aradığı kusursuzluk ve tamamlanma hissi, Caravaggio'nun ışık ve gölge ressamcılığını başlatması, Rembrandt'in kutsal metinleri ışık ve gölge ressamcılığıyla resmetme başarısı, Dadaistlerin sanat karşıtlığı, Klimt'in kadın bedenini yüceltmesi ve erkeği kompozisyon dışı bırakması, Holbein, Picasso, Bosch ve nice kaliteli sanatçının düşünceleri var.
Hele ki bu kitap sayesinde bir isim keşfettim, onun adı Käthe Kollwitz. Yani şu linkteki tabloya sadece bir bakar mısınız?
uploads5.wikiart.org/images/kathe-kollwi...!Large.jpg
Elinde sakladığı ekmeği bir çocuğuna gizlice yediren, diğer çocuğunun acılı bakışlarına maruz kalan bir anne bu. Dünyanın acılarına kayıtsız kalamayan, o kayıtsız kalamayışı renksiz bir şekilde ve diğer resimlerinde görebileceğiniz üzere savaş karşıtlığıyla da resmeden muazzam bir kadın ressam keşfetmiş oldum. Ayrıca bu resmi Borchert'ın Ekmek öyküsüyle de bağdaştırdığımı söyleyebilirim. Bizim bu tür olaylara karşı pek empati yapabileceğimizi düşünmüyorum, zira onlarca yıllık hayatımda ekmeksiz ve aç kaldığım 1 gün bile hatırlamıyorum. O yüzden ne Kollwitz'i ne de Borchert'ı tam anlamıyla içselleştirip onların dediklerine empati kurabileceğimi hiç sanmıyorum.
Aslında bazen sanatı ben de eleştiririm. Hatta dadaist yaklaştığım zamanlar bile olur. Berger'in Görme Biçimleri kitabında dediği gibi, nü kadın resimlerinin tamamen o zamanki iş adamlarının o tür tablolar altında kadınları ne kadar ezdiklerini kanıtlamaları açısından yapıldığını öğrendiğimde bu yaklaşımım daha da güçlendi. Tablolar o kadar inanılmaz fiyatlara satılıyor ki, o milyonlarca liranın çok küçük bir yüzdesinin bile bende olmasını istediğim düşünceler içerisine girebiliyorum. Zira biliyorum ki, o kıçı kırık kayıtsız hayatların yansıtıldığı ve milyonlarca liraya satılan tablolardansa, kendimin hedefleri doğrultusunca oluşturabileceğim yüzlerce gülümseme tablosu var. Sanat galerilerinde sekülerlik denizi içerisinde boğulan ve sanatı tamamen satın alma güdüsüyle metalaştırıp içindeki duyguyu yok eden bütün düşüncelerin dadaistiyim.
Mesleğim sanatçılık demiştim, evet. Mimarlık, insanların etrafındaki mekanları ve boşlukları tasarlayabilmesi bakımından bilim, matematik, sanat, felsefe, psikoloji ve bunun gibi pek çok alandan beslenen, yaşam kalitesini artırmak için savaşan bir hayat biçimidir diye tanımlanır derslerde. Peki, gerçek hayatta öyle mi? Kendisine sanatçıyım diyen mimarların şantiyelerdeki işçileri hor görmesi, aşağılaması ve onlara üstten bakması, esas sanatçılar olan ressamların ve sanat tarihi mezunlarının çoğunun ülkede işsiz kalıp sanatlarını icra edememesi ve hiçbir şekilde değer görmemesi, yatay ve yeşil dostu bir mimari anlayıştansa tamamen birilerinin cebini doldurmaya dayanan beton dostu ve siyasi bir rant mimarisi varken ülkemizde neyin sanatından bahsedebiliriz ki?
Oysaki hepimiz sanat eserleriyiz, hepimiz bir mimari eserin farklı zamanlarda farklı üsluplarca tasarlanmış versiyonları gibiyiz. Her yaşımızda farklı düşünceler içerisine girip bambaşka kişiliklere sahip oluyoruz.
Gereken değeri lütfen gerektiği zamanda verin, bu kitapta da anlatıldığı gibi büyük sanatçılar çok genç yaşlarda ölmüşler ve neredeyse hiçbirine yaşarken değer verilmemiş. Dünya, iz bırakmak isteyen insanları sevmiyor. İz bırakmakla uzaktan yakından alakası olmayan, aptallık ve yeteneksizlikle harmanlanan insanların bu kadar değer gördüğü bir zamanın ruhunda, Rembrandt'ın, Van Gogh'un ya da Modigliani gibi sanatçıların ve Oğuz Atay, Robert Musil gibi edebiyat sanatçılarının yaşarken değer görmemeleri ne kadar da bir ağız dolusu küfürlük!
Kitaba 8 puan veriyorum çünkü kitap içerisinde pek çok yazım yanlışı vardı, bunları da yayınevine bildirdim zaten. Bunun dışında Hızır Teppeev, Halil Paşa, Osman Hamdi Bey, İbrahim Çallı, Sami Yetik gibi muhteşem ressamların da kitapta olmasını isterdim. Umarım kitabın devamı ve başka tarzlar, ressamlar içeren hali de gelir.
Tabii yukarıdaki iğneleyici laflarımdan hiçbiri bu kitabın yazarı olan Umberto Arte'ye değil. Selam olsun, değer görmemiş ve anlaşılamamış sanatçıları böylesine değerli bir çalışmayla bize aşılamaya çalışan büyük Twitter hesabı Umberto Arte'ye.
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
10/10 puan
Yazar internet ortamında birikmiş yalan yanlış bilgilendiren arındırarak sanat eserlerini inanılmaz şekilde eğlenceli işlemiş, severek okuduğum bir kitaptı. Herkesin kitaplığında, hatta masasında arada kafasına esip bir tabloya uzun uzun bakarak sanatçıların aklına, yaratıcılığına, yeteneklerine hayran kalması için bulunması gerekiyor.. Müzikten sinemaya oradan mitolojiye başka bir yerden romanlara uzanarak gerçekten de "sohbet edermişçesine" sanat zevki sunmasını çok beğendim.
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
7 günde
·
Beğendi
·
10/10 puan
Umberto Arte ile Sanat I-II-III
* Resim elle değil akılla yapılır.
Michelangelo
Her kitabı tek tek incelemek yerine üçünü de okuduktan sonra incelemeyi daha makul gördüm. İncelememe Jean-François Millet’nin çok sevdiğim sözüyle başlıyorum: ‘’Sanata gerçek gücünü veren şey, sıradan olanı en yüce duyguyla ele almaktır.’’
Yazarımız, ‘’Umberto Arte ile Sanat, Twitter’da floodlar halinde yazdığım sanat yazıları ve resim incelemelerinin devamı niteliğinde ortaya çıkan bir kitaptır.’’ diyerek başlıyor önsözünde. Yani bu kitap anlayacağınız gibi bir ders kitabı değil. Antik çağdan başlayarak 20. Yüzyıla geleceğinizi düşünmeyin, akımlar, dönemler, sanatçılar kronolojik olarak anlatılmıyor. Tanıdığımız sanatçıları belirli bir düzene koyarak karışık şekilde anlatmış, bence gayet de güzel olmuş. Akademik dil kullanmaktan ziyade sohbet havasında bir anlatım tercih etmiş ki bu da yoğun bilgiyle boğmaktansa bilgilerin kalıcı olması adına çok daha faydalı bir yol. Eğer sanat tarihine ilginiz varsa ve nereden başlayacağınızı bilemiyorsanız, bu 3 kitap başlangıç için size fazlasıyla yetecektir. Tablolara, heykellere ve fresklere bakmak, insan eliyle yapılmış bu muazzam parçaları izlemek hepimize sakinlik, rahatlık ve eşsiz bir huzur veriyor. Ancak bakmayla yetinmek yerine araştırıp ‘neden bu renk, neden bu perspektif, hangi dönem’ diye öğrenmek çok daha mutluluk verici olacaktır. Çünkü ‘’’Sanattan zevk almak istiyorsan eğer, sanat kültürüne sahip olman gerekir.’ diyor Marx.” (Birinci kitap, syf. 235.)
İlk kitapta bizi Van Gogh, Da Vinci, Raffaello, Modigliani, Caravaggio, Klimt ve yakından tanıdığımız bir sürü sanatçı karşılıyor. Çok gördüğümüz ama kimin yaptığını bilmediğimiz tüm eserler var neredeyse. Arte’nin en başarılı bulduğum özelliği magazinden uzaklaşarak eserlerin hikâyelerini ve sanatçıların hikayelerini gerçekçi bir dille anlatması. Çünkü bildiğimiz gibi Van Gogh, Da Vinci gibi birçok sanatçının hayatı ve eserleri konusunda çok fazla yanlış bilgiler üretilmiş. Bu yüzden magazine bakmadan eserleri ve sanatçının yaşadığı dönemlerde yazılmış olan günlük, mektup gibi eserleri referans alarak anlatması fazlasıyla artı bir özellik. Kitabın bir oturuşta bitirilmesinden ziyade ara ara açılıp, hatta mümkünse her güne bir sanatçı ayrılarak okunmasının daha doğru olacağını düşünüyorum. Çünkü bilgiler karışıyor, sindire sindire hatta eğer sanata ilgiliyseniz kitap için bir defter oluşturursanız enfes olur, çok güzel bilgiler var ve araştırıp öğrenmek istediğiniz birçok bilgi de olacak :)) Bildiğimiz tabloları Arte muhteşem bir şekilde incelemiş, detaylara uzun uzun yer vermiş. Eserlerin öykülerini, sanatçıların çağdaşlarını ve etkilendikleri diğer sanatçıları da ekleyerek bilgilerin birbirlerine kolayca bağlanmasını ve kalıcı olmalarını sağlamış. Kitabın sonunda mitolojiye de yer vermiş. Sanatçı ve eserlerinin uzun uzun incelenmesinden sonra, son sayfalarda da sadece resim incelemelerinin olmasıyla kitap daha kapsamlı hale gelmiş. Sanata meraklı ve resim okumayı öğrenmek isteyen birinin kesinlikle başucu kitabı düşünüyorum. Da Vinci’nin mükemmeliyetçiliği, Caravaggio’nun serseriliği beni en çok etkileyen kısımlar oldu. Mitolojiden olayları vermesi de çok güzel olmuş bu sayede sanatçının kim olduğunu ya da resmin hangi dönemde yapıldığını bilemesek de olayı bildiğimiz için farklı ressamların aynı konuyu tema alarak yaptığı eserleri kolaylıkla yorumlayabiliyoruz.
İkinci kitaba “Tamamıyla gerçeklere dayalı bir roman okur gibi sanatçıların hayatlarına dokunup, onlarla birlikte şehir şehir gezip sanatsal aktivitelerine birlikte tanıklık etmeyi, eserlerin oluşturma süreçleri, arka planlarındaki gerçekler, sanatçıların psikolojileri, tarihi ve mitolojik hikâyeler ile ilişkilerini hep birlikte görmeyi arzu ettim.” diyerek başlıyor. İkinci kitabın ilkine göre daha kapsamlı olduğunu düşünüyorum çünkü ilk kitapta çok fazla sanatçı ve çok fazla eser vardı bu yüzden çok detaya girilmeden geçilmiş, ikinci kitapta 6 sanatçı var ve neredeyse sanatçının hayatı ve her eseri detaylıca incelenmiş. Kitaba Vermeer ile başlayıp canım Velazquez ile devam ediyor. Ayrıca çok tanınmayan ama mükemmel eserler vermiş sanatçıları da eklemiş. Arte kimdir, sanat eğitimini nereden almıştır konusunda bir bilgi bulamadım ama bu iki kitapta ciddi bir birikim ve mükemmel bir anlatma yeteneği gördüm. Dediğim gibi, hepsini bir anda okumak yerine sindire sindire okuyun, hatta elinize bir çay, kahve alarak olursanız mükemmel bir kitap. Sohbet havasından olması sayesinde kitap ne ara bitti anlayamayacaksınız bile.
Üçüncü kitap, ilk iki kitaba göre daha bilgilendirici ve daha kapsamlı bir kitap. İlk iki kitaptaki tanıtımlar yerine bu kitapta ressamların birbirleriyle ilişkileri, etkilendikleri dönemler, fırça darbeleri ve boyama teknikleri konusunda daha detaylı bilgiler verilmiş. Eserler konusunda az çok bilgisi olanlar bilir, sevilmiş bir eserin birkaç yüzyıl sonra başka bir sanatçı tarafından bambaşka bir versiyonu yapılabilir, Arte bu örnekleri çok güzel vermiş. İlk iki kitapta çok görmek istediğim, hatta olması gerektiğini düşündüğüm sanatçıları bulamayınca biraz hayal kırıklığına uğramıştım. Üçüncü kitapla öğrendim ki bu büyük sanatçıları bilerek sona saklamış :)) Kitap Ernst Gömbrich’in “Beğeni tartışılmaz ama geliştirilebilir.” sözüyle başlıyor. Umarım üçüncü kitaba gelir ve ilk iki kitap sayesinde ne kadar geliştiğinizi kendi gözlerinizle görebilirsiniz. İlk iki kitabı kendinizi vererek okursanız eğer bu kitapta Arte’nin açıklamalarını beklemeden kendi kendinize resmi yorumlamaya başlayacak, gördüğünüz eserlerin daha öncesinde kimler tarafından yapılmış olduğunu hemen fark edeceksiniz. Uzmanca bir yorum yapamıyor olsak da bu kitaplarla Arte’nin bize çok şey öğrettiğini düşünüyorum. Son kitap bence en başarılı kitabı, sanatçıların çocukluğu, aileleri, geçim şekilleri, sanata başlama dönemleri, eğitim aldıkları hocaları detaylıca irdelenmiş. Yıllar önce yaşamış insanları çocukluğundan beri tanıyor hale geliyorsunuz.
Üç kitabın sonunda rahatlıkla söyleyebilirim ki, hoca-öğrenci ilişkisi olan sanatçıları, çok detaylı olmasa da hangi sanatçının hangi akımdan olduğunu, kimin kimden etkilenip kimin hangi fırçayı nasıl kullandığını öğrendim. Tabi ki her esere yer verememiş Arte, ki bunun için de her sanatçı için ayrı bir kitap yazması gerekir, ancak herhangi bir platformda rastladığınız bir resme bakarak fırça darbelerinden, renklerinden, işlenen olaydan eserin kimin olduğunu tahmin edebiliyorsunuz. Kitap bana sanatçıların biyografileri konusunda birçok yanlış bilgim olduğunu öğretti, Arte magazinden uzak durarak sadece gerçekleri yazdığı için bu konuda ona bir teşekkür borçluyum. Fazlasıyla temiz ve başlangıç için fazlasıyla yeterli bir kaynak. Birçok kez de ifade ettiğim gibi, oturup tek seferde bitirmek yerine ara ara açıp okuyarak, her sanatçı için bir zaman dilimi belirleyerek, hatta mümkünse notlar alarak okursanız eğer bu kitaptan alabileceğiniz tüm verimi alırsınız. Kullandığı kaynakları da altta paylaşacağım, tabi mutlaka almanız gerektiğini düşündüklerimi en başa koyarak, eminim merak edip almak isteyenler olacaktır :))
Ve öğrendiğim en güzel şey, resim yazıdan çok daha fazla şey anlatır :))
Kaynaklar;
• Sanatın Kısa Öyküsü, Susie Hodge. kitapyurdu.com/kitap/sanatin-kisa-...
• Düşünce Tarihi 1, Afşar Timuçin. kitapyurdu.com/kitap/dusunce-tarih...
• Van Gogh: Yüz Yıl Sonra, Ferit Edgü. kitapyurdu.com/kitap/van-gogh-yuz-...
• Theo’ya Mektuplar, Van Gogh. idefix.com/Kitap/Theoya-Mektup... (Remzi Yayınevi’nin çıkardığı kitaptan daha iyi, kesinlikle bu baskıyı okuyun.)
• Sanat Kitabı, Yem Yayın. kitapyurdu.com/kitap/sanat-kitabi-...
• Sanat ve Estetik Kuramları, Nejat Bozkurt. kitapyurdu.com/kitap/sanat-ve-este...
• Modern Sanatın Öyküsü, Norbert Lynton. nadirkitap.com/modern-sanatin-oyku...
• Sanatın Gerekliliği, Ernst Fischer. kitapyurdu.com/kitap/sanatin-gerek...
• Tanrıların Öyküsü, Derman Bayladı. kitapyurdu.com/kitap/tanrilarin-oy...
• Picasso’nun Başarı ve Başarısızlığı, John Berger. kitapyurdu.com/kitap/picassonun-ba...
Umberto Arte ile Sanat , Umberto Arte ile Sanat 2 , Umberto Arte ile Sanat 3 ; Umberto Arte
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
5 günde
·
7/10 puan
Kitap içerik itibariyle o kadar ilgi çekiciydi ki, yazarın anlatımındaki eksiklikleri görmezden gelmek hiç de zor olmadı. Seçilen sanatçılar, eserler, haklarında anlatılanlar, efsaneler ve varsayımlar sanat tarihi konusuna ilgi duyan ancak sınırlı bilgi birikimine sahip olanlar için son derece anlaşılabilir biçimde aktarılmış. Yazar okuyucuyla sohbet edermişçesine bir üslupla, şahsen benim tek tek araştırmaya üşeneceğim, bu yüzden de ne kadar ilgi duysam da belki de hiç öğrenemeyeceğim sanata dair birçok bilgi ve yorumu özetleyerek anlatmış. Her bölümün sonunda sanatçılara selam çakan Umberto Arte’ye selam olsun…
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
51 günde
·
Puan vermedi
Okumaya sabırsızlandığım kitaplar sırada bekliyordu, ‘bu çok resimli, çabuk biter’ diyerek içlerinden birine önceliği verdim ve çok değerli bir şey öğrendim.
Resim yazıdan çok çok daha uzun okunuyor!
Resim sanatıyla çok alakalı olmamama rağmen yüksek bir ilgi ve konsantrasyon ile okudum kitabı. “Bir sanat eserine herkes kendi bilgi birikimi ile yaklaşır” diyor yazar. Ne kadar da doğru..
Keyifli okumalar
OKUYACAKLARIMA EKLE
424 syf.
·
5 günde
·
8/10 puan
Güzel bir kitap. Keşke daha önce okuma imkanım olsaydı diye düşündüm okurken. Ayrıntılı eser incelemeleri var. Okurken birçok yerde ufkumun açıldığını hissettim. Tavsiye ederim.
OKUYACAKLARIMA EKLE