Volkan Odabaş Sözleri ve Alıntıları
Volkan Odabaş sözleri ve alıntılarını, Volkan Odabaş kitap alıntılarını, Volkan Odabaş en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Çıkmak istiyorum dilinin çarmıhına çakılı bu odadan!
Veysi ERDOĞAN
Sayfa 70
kalbim gül yeri değil artık;
örsü demir mızrak, kül'den ateş.
Sayfa 55
İnsan eksik sözlük
anlam arar hep kendine.
Sayfa 44
Ey bir boşluğun el değmemiş yalnızlığı
Sularınızda yıkıyorum sol yanımı.
Sayfa 19
Kim taşınsa çıkamıyorum içimdeki evden.
Haydar ERGÜLEN
Sayfa 11
Yeryüzü bir atlas
Okumakla bitmiyor!
Sayfa 22
insan eskirken yaşamalarda
kendi ağacına dört elle sarılmalı.
Sayfa 64
Aşka Dönüşen
saksıda büyüyen bir çiçek kaldı geriye
tozlanmış raflar, akşamın kuytularından
düşün ki bardakta bekletilen suyu
ne kadar yanlıştı kendi yerinde
hatırla bir gülün açma mevsimini
yazın kalbine girdiğin saatlerde
uzun kıyılardan edindiğin ince merak
batardı nasıl, güneşi kızıla boyayarak
bahçem ayrıydı gecenin hevesinden
bakımsız kalan onca şey: örneğin yüzün
tut ki ot kokusu ya da acı karanfil
aşka dönüşüyorsa her şey bir bir
ey sevgili dünya! ey masum yanlışlık!
beni telaşına ekle ve yazgımdan çık artık.
Sayfa 63
Gittim vardım bir kapıya bir zaman
açan olmadı, güzdü o eski takvim
insan saydım kendimi, bilmeden daha
kırk söz etmez anladım yedi kavim.
Sayfa 52
hiçlik ve boşluk gitsin
yalnız sen bende kal.
Sayfa 31
nereye tutsam dolmaz bu tas
bu acı, bu yalnızlık, bu keder
ama senin kalbin de kanar
taşan suyun sesini öyle içer
Sayfa 57
yürüyecek içimde ince patikalar
geçgit bir rüzgârın ayak izinde
dağıtırken beni kalbimin bahçesine
toplansın güllerden hüzünler, ayrılıklar
Sayfa 59
Gidince
bir yerde olmak gibi çok derin
isterdim evlerin boşluğu bilinsin
ben giderim odalar çekilir de
kalan şeyler neden sevinsin
yolları anladım, göğü tanıdım
suyun aklından çıkmadım hiç
içi oyulmuş uzun bir kederden
kalbime akan ırmaklar bilinsin
dünya bir gülden düşen sözler
yapraklardı solmuş senin için
çok isterdim, evlerin boşluğu
ben gidince büyürmüş densin
Sayfa 53
Evlerin dönüşlerinde yıkanır,
gidişlerinde götürdüğümüz yalnızlık.
Sayfa 38
İnsan: - "şu dar-ı dünyada,"
ancak boşluğu kadar.
Sayfa 28