Wayne Clayton Booth (1921-2005) Amerikalı edebiyat eleştirmeni. Lisans öğrenimini Brigham Young Üniversitesi'nde tamamlayan Booth, mastır ve doktorasını Chicago Üniversitesi'nde yaptı.1953'te İngilizce profesörü olduktan sonra bir süre Haverford ve Earlham kolejlerinde ders verdi. 1962'de Chicago Üniversitesi'ne dönen Booth, 1992'de emekli olana kadar burada görev yaptı. Edebiyat eleştirisi alanında yankı uyandıran Kurmacanın Retoriği'nin (1961 ve 1983) haricinde birçok deneme ve kitap yayımladı. Critical Inquiry dergisinin kurucu kadrosunda yer alan Booth, 1974-85 yılları arasında dergide editör olarak çalıştı. Eserlerinden bazıları şunlardır: A Rhetoric of Irony (İroninin Retoriği; 1974), Critical Understanding: The Powers and Limits of Understanding (Eleştirel Anlayış: Çoğulculuğun Gücü ve Sınırları; 1979), The Vocation of a Teacher: Rhetorical Occasions (Öğretmenin Uğraşı: Retorik Vesileler; 1988), The Craft of Research (Araştırma Zanaatı; Gregory G. Colomb ve Joseph M. Williams ile birlikte; 1995), Rhetoric of Rhetoric: The Quest for Effective Communication (Retoriğin Retoriği: Etkili İletişim Arayışı; 2004), My Many Selves: The Quest for a Plausible Harmony (Birçok Benliğim: Makul Bir Uyum Arayışı; 2006).
Saatler sonra geride bırakacağımız 2018 yılı okumalarına ilişkin verilerim, analizlerim ve beğendiğim kitapların listesini içerir paylaşımdır.
Tür ve sayı dağılımı
Tür Sayı
Öykü 66
Roman 58
Deneme / İnceleme 15
Wayne Clayton Booth 1921-2005 tarihleri arasında yaşamış Amerikalı edebiyat eleştirmeni. Chicago Üniversitesi’nde akademisyenlik yapmıştır. Kurmacanın Retoriği’nin yanında birçok eleştiri kitabı mevcuttur. Kurmacanın Retoriği 1961 yılında yazılmış, Türkçeye 2012 yılında çevrilmiştir. Her ne kadar dilimize geç çevrilmiş olsa da yayımlandığı ülkede
Her şeyden evvel güzel bir çeviri. Çevirmeni takdir etmek lazım, böylesine zor bir kavramı anlaşılır kılmak dilin ne kadar iyi kullanıldığının kanıtı.
Esere gelecek olursam çeşitli anlatılardan örnekler verilmesi yorumların ve tespitlerin havada kalmamasını sağlamış. Genel olarak söz ironisi üzerinde durulmuş ve fikirlerin yazar tarafindan tartışılması, okuru da metne çekmeyi başarıyor.