William Trevor Gönderileri
William Trevor kitaplarını, William Trevor sözleri ve alıntılarını, William Trevor yazarlarını, William Trevor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Forever below is rough deck, snacks, thin metal music, down where you once used to be; the line is solid and has no reverse gear; and the water, of course, is only soft when you're inside it. Look down. Now it moves in the sun, full of hard coins of light that shimmer red as they stretch away into a mist that is your own sweet salt. The coins crack into new moons, long shards of light from the hearts of sad stars. The square tank is a cold blue sheet. Cold is just a kind of hard. A kind of blind. You have been taken off guard. Happy Birthday. Did you think it over. Yes and no. Hey kid.
Two black spots, violence, and disappear into a well of time. Height is not the problem. It all changes when you get back down. When you hit, with your weight.
So which is the lie? Hard or soft? Silence or time?
The lie is that it's one or other. A still, floating bee is moving faster than it can think. From overhead the sweetness drives it crazy.
The board will nod and you will go, and eyes of skin can cross blind into a cloud-blotched sky, punctured light emptying behind sharp stone that is forever. That is forever. Step into the skin and disappear.
Hello.
Sayfa 88 - David Foster WallaceKitabı okuyor
There's been time this whole time. You can't kill time with your heart. Everything takes time. Bees have to move very fast to stay still.
Sayfa 87 - David Foster WallaceKitabı okuyor
The water is spangles off soft blue, five-o'clock warm, and the pool's smell, like the other smell, connects with a chemical haze inside you, an interior dimness that bends light to its own ends, softens the difference between what leaves off and what begins.
Sayfa 77 - David Foster WallaceKitabı okuyor
However many birthdays I may have counted off, however many important events I may have witnessed or experienced first hand, I feel I have always remained the same me, I could never have been anything else.
Sayfa 2 - Haruki MurakamiKitabı okuyor
"Yağmurdan Sonra" kitabını okuyarak tanıdığım İrlandalı yazar William Trevor'un 2006 yılında ölümünden sonra yayımlanan son kitabının adı bu sebeple "Son Öyküler". Benim için de yeni yılın ilk ayının son kitabı oldu. Şubat ayında kaldığım yerden devam...:) 
William Trevor
Acıyla, kederle birlikte yaşama becerisine gıpta ettiği adamın suskunluğunu sürdürmesine izin verdi, çünkü açıklanacak, ifşa edilecek başka bir şey kalmamıştı.
Sayfa 174Kitabı okudu
Dayanma gücünü sonuna kadar, zalimce zorlayıp, kadının onsuz nasıl bir yaşamı olduğuna dair kafa yormayı göze alabilirdi, ama o boşluğu yeğlemiş ve o boşluktan, hakikatten çok daha iyi bir şey çıkarmıştı.
Sayfa 174Kitabı okudu
Yatağa uzanınca ağlayabileceğini düşündü ve bu olasılığa karşı yastığının üzerine bir havlu yaydı.
Sayfa 172Kitabı okudu
Cecilia pekâlâ söyleyebileceği şeyi söylemedi, sorabileceği şeyi sormadı. Bilmek istemiyordu.
Sayfa 171Kitabı okudu
Geçmişte yaşadığının farkındaydı; geçmiş hep orada, etrafında olacaktı, kendisi o geçmişin bir parçasıydı.
Sayfa 132Kitabı okudu
Ama Anthony unuttu. Böylesinin daha iyi olacağına karar verdi ve kendine zorla unutturdu.
Sayfa 130Kitabı okudu
Hafızası yaşlı bir yılan kadar kaygandı.
Sayfa 114Kitabı okudu
Adam cebindeki anahtara dokundu, çıkarıp bakmak istiyordu, çünkü bazen bir anı durup dururken, sislerin arasından çıkıp gelebiliyordu. Ama kadının, onun böyle uzun uzun bir anahtara bakmasını yadırgayabileceğini düşünüp vazgeçti. 
Sayfa 115Kitabı okudu