BEŞ GEÇE
Her geçidin sisinde
Kalbim seni beş geçe
Çıkmışım akşamın ayazında
Köhne, boş sokaklara
Sen geçmişsin diye benden
Kokunu arıyorum apansızca
İçime işledi rüzgarın
Attım kendimi sen kıyılarına
Bulmak için biçare seni
Kendimden geçiyorum
Ama beyhude bu çaba
Şimdi sensizlikle itham ediliyorum
Noktalar koymak anlamsız
Sıfırlar beni benden etti
Umutlar tükenmelere esir
Bu hikayem de seninle bitti.
Bi sana açtım,
Bu kalbin kapılarını,
Ardına kadar...
Bi seni ağırladım kalbimde,
Ömürlük misafir...
Yerleştin iyice, sahiplendin.
Açık yara bırakmadın,
Sarıp sarmaladın.
Bi seni ağırladım kalbimde,
Çok memnun kaldım.
İyi geldin,
İyi ki de geldin.
Ben en güzel çağlarımda seninle bir aşka imza atmak istedim sadece...
Rotamı hep sen kıyılarına çevirdim.
Ben o kıyıların sevda yükünü , güzel günleri düşleyerek çekerken, sen kıyılarında sensiz bırakıldım...
Benim içim yandıktan sonra sen bu satırları okurken dilediğin kadar sigara yak, artık kimin umurunda...
Seni hiçbir zaman affetmeyeceğimi söyleyen ben,
“ Seven kalp affetmeye meyillidir” dedim.
Affettim!
Hem de tüm kalbimi ortaya koyarak… Benim kalbim seninle atıyormuş.
Sensizlik inan daha çok acıttı canımı.