Hakkında
1971 yılında İskenderun’da doğdu.
İlk ve orta dereceli eğitimini Gaziantep’te tamamladıktan sonra 1993 yılında Ege Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünden lisans diplomasını, 1995’te Gaziantep Üniversitesi İngiliz Dil Eğitimi Bölümünden yüksek lisansını ve 2005 yılında Ankara Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümünden doktora derecesini aldı. 1993–2005 yılları arasında Gaziantep Üniversitesi’nde öğretim görevlisi, 2005–2009 yılları arasında İstanbul Kültür Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak çalıştı. Şuan Gaziantep Üniversitesinde Prof. ünvanı ile Ingiliz Dili ve Edebiyatı bölümünün başkanlığını yapmaktadır.
Çeşitli ulusal ve uluslararası konferanslarda bildiriler sunmuş, belgesel çevirileri yapmış, yerli ve yabancı dergi ve kitaplarda bilimsel makaleleri yayınlanmıştır. Artist Modern ve Artist Actual adlı sanat dergilerine uzunca bir süre düzenli olarak katkıda bulunmuştur. Resim sanatına, genellikle edebiyat ve felsefe üzerinden yorum getiren yazılar yazmaktadır.
Unvan:
Türk Akademisyen, Yazar
Doğum:
İskenderun, Türkiye, 1971
Okurlar
9 okur beğendi.
62 okur okudu.
1 okur okuyor.
41 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Milan Kundera'ya göre
Romancının en büyük isteği, kendinden öncekilerden daha iyisini yapmak değil, onların göremediklerini görmek, söyleyemediklerini söylemektir.
Sayfa 33
Kundera için mizahsız gülüş aptalın gülüşüdür, maymunlar da öyle gülebilir. İnsanca gülüş başka bir şeydir; daha derindir.
Sayfa 42
Anlatmak istediğim ...
İnsan, asaletini kendi kendine vermiş, narsist bir mahluktur. Oysa asalet, bir paye olarak, bize başkalarınca biçilirse anlamlı değil midir? Sıradan bir insanın ortaya çıkıp başka insanlara, "Ben en asilim , en güzelim, en akıllıyım," demesi ne kadar gülünçse, insanlığın tarih boyunca kendini aynı sıfatlarla tanımlaması o kadar gülünçtür.
Sayfa 56
Kundera'ya göre "günümüz roman üretiminin en büyük bölümü roman tarihinin dışında kalan romanlardan oluştuğu için, bu sonu gözümün önüne getirmekte güçlük çekiyorum " (SV, s.27). Kundera bu üretim çılgınlığına alayla yaklaşır ve her şeyin bize roman olarak sunulduğunu, romanlaştığını söyler: Romanlaşmış itiraflar, romanlaşmış röportajlar, romanlaşmış hesaplaşmalar, romanlaşmış özyaşam öyküleri, romanlaşmış boşboğazlıklar, romanlaşmış ihbarlar, romanlaşmış siyasal dersler, kocaların romanlaşmış can çekişmeleri, babaların romanlaşmış can çekişmeleri, anaların romanlaşmış can çekişmeleri, romanlaşmış çiçek dökümleri, romanlaşmış doğumlar, yeni bir şey söylemeyen, hiçbir estetik tutkusu olmayan, ne insan anlayışımızda, ne de romanın biçiminde bir değişiklik yapan, hep birbirine benzeyen, sabahleyin tüketilip akşamleyin fırlatılıp atılacak sonsuz sayıda bunların benzeri romanlar. (SV, s.27).
Can yayınlarıKitabı okudu
Kundera, öldürmeyi seçtiği tüm karakterlerini aslında telef etmiştir. Ölmek ve telef olmak Kundera evreninde aynı şeydir. Ölümü asla şiirselleştirmez. Yaşam dayanılmaz bir hafiflikse ölüm niye ağır olsun? Jaromil, Agnés, Ruzena, Tomas, Tamina ve Tereza hep telef olurlar. Aynen bir kedi veya köpeğin telef olması gibi... Hatta ironik biçimde, tüm Kundera romanları içinde ölümüne üzüleceğimiz, ölümü şiirselleştirerek anlatılan tek varlık, Tomas ve Tereza'nın Karenin adlı bir köpeğidir. Bir tek onun ölümü, son derece hüzünlü bir biçimde anlatılır. Kundera hayvanları kayırır, onların cennetten hiç kovulmadığını, ruh/beden, şeytan/melek, cennet/cehennem gibi ikili karşıtlıkları bilmeden yaşadıklarını söyler. Bir insanın insanlık değerini de, onun hayvan sevgisiyle, yani menfaat elde etmeden bir canlıyı sevebilme becerisiyle ölçer: Hayvanlara duyması gereken sevgi ve merhamet sınavında "insan soyu çok büyük bir yenilgi yaşamıştır, bu o kadar temel bir yenilgidir ki, bütün öteki yenilgiler kaynağını bundan alır" (VDH, s.296).
Can yayınlarıKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok