Hakkında
19 Nisan 1947 tarihinde Ankara'da doğan yazar Ankara Yenimahalle Kız Lisesi'ni bitirdi. Şiir, deneme, öykü türünde eserleri; Yarın, Varlık, Evrensel Kültür, Damar, Pir Sultan Abdal, Emekçi Kadınlar gibi çeşitli dergilerde yayımlandı. 2 Temmuz 1993’te Sivas Katliamı’ndan sağ olarak kurtulan yazar, halen TRT’de danışman ve metin yazarı olarak çalışmaktadır. TYS'de Ankara Temsilcisiyken, Marmara depremini yaşayan çocuklara ücretsiz dağıtılan Kuş Kanadından Masallar ve Kuş Kanadından Öyküler adını verdiği iki kitap hazırladı.
Yapıtları
Bir Ardıç Kuşuyum Ben (1992)
Anılarda Şimdi (1994)
Tavra (1995)
Ağıttan Umuda (1997)
Kuş Kanadından Masallar (Derleme, 2000)
Kuş Kanadından Öyküler (Derleme, 2000)
Asi Bir İmge (2007)
Tavra (2012)
Unvan:
Türk Şair, Yazar
Doğum:
Ankara, Türkiye, 19 Nisan 1947
Okurlar
10 okur beğendi.
21 okur okudu.
1 okur okuyor.
45 okur okuyacak.
Çevirdiği Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
- her sevda bir doğum -
Sayfa 39 - Doruk YayınlarıKitabı okudu
çürümüş otlar gibiyse de bir yerim
yüreğim onarıyor yarasını
ve artık iyiyim.
Sayfa 34 - Doruk YayınlarıKitabı okudu
yorgun omuzlarıma bırak serinliğini
Sayfa 77 - Doruk YayınlarıKitabı okudu
tutunup kendi yarattığın umutlara
ne kadar yorulsan yürüyorsun
ne kadar yürüsen yetmiyor
Sayfa 13 - Doruk YayınlarıKitabı okudu
Gönder sesini daha büyümedim
anlat nedir genlerimde dolaşan
Sayfa 8 - Doruk YayınlarıKitabı okudu
İletiler
Kaç kişinin gücü yetmiştir
Yasaklanmış bir aşkı savunmaya…
Zerrin Taşpınar
Kızın Elinde Oya
Kızın elinde oya gelin olacak yakın
doğduğu yerde çocuk
gittiği yerde kadın.
Zerrin Taşpınar
"Belki de benim o kuş,
tren camlarında bir görüp yitirdiğin,
belki de kanat vuruşlarımdır içinde uçuşan o sevinç, o ayrılık, o keder...
gitmekle kalmak arasında çoğalan hüzün, yüzümdür belki dolunay...
Belki de benim o kuş yüreği sıcak, elleri yok." *
Zerrin Taşpınar
Yorumlar ve İncelemeler
·
Puan vermedi
“ Soyları kocalarının adında eriyen/ göçmen kadınlar gibi hüzünlü ve sesim titreyerek/ Sahi neden tek başına yürürken biz/ hafifçe çatıp kaşlarımızı/ yere bakarız ki…” demiş Zerrin Taşpınar. Ne kadar da haklı. Ülkemizde toplumun kadına biçtiği bin yıllık giysisidir; ev işleri, çocuklar, eş, bastırılmış sevgiler duygular… 
İnsanın Acısını İnsan Alır
