Bir edebi yapıt üzerinden eleştiri kitaplarını, yetkin bir eleştirmenin kaleminden çıkan eleştiri kitaplarını okumak müthiş bir duygu veriyor bence. Öncelikle asla göremeyeceğimiz yerlere uzandığına inanıyorum bunların. Sade bir okuyucu olarak alacağımız haz, hatırımıza getirecekleri ile yazarın özellikle değindiği, görünmesini istediği ya da bakılmasını istediği noktaların aynı yerde buluşma imkanı çok az. Buna örnek olarak Jale Parla'nın Don Quijote romanı için yaptığı eleştiriyi verebilirim. Aynı kitabı okumadığınızı göreceksiniz.
Semih Gümüş, Adalet Ağaoğlu'nun Romantik Bir Viyana Yazı adlı eserini eleştiriyor. Karakter karakter çözümlüyor hem de. Bununla da yetinmeyip yazarı da bu esere dahil ediyor. Nerede kendini eklediğini, karakterlerin iç yapısı ike kendi iç yapısı arasındaki benzerlikleri...çözümlüyor.
Son bölüme gelindiğinde Dünya Edebiyatının önemli bir yazarını da işe dahil edip eserlerinden kimisi ile benzerlikler ortaya seriyor.
Edebiyat eleştirisi kitapları, bir yapıttan alınacak zevki çok farklı boyutlara çıkarıypr bence böylelikle.