Aslında Bütün Sorunların Nedeni Belli... Ayrıştırmak ve Baskılamak... Nasıl mı? Mesela Yemek Ayırt Edersen, Sağlıklı Beslenemezsin, Cinsiyet Ayırt Edersen Kim Kötü, Kim İyi Anlayamazsın, Renk Ayırt Edersen, Irk Ayırt Edersen, Köken Ayırt Edersen, İnanç Ayırt Edersen, Yaş Ayırt Edersen, Görünüş Ayırt Edersen Hep Aynı... Diğeri de Öyle, Dini Öğrensin Diye Baskı Yaparsan Dinden Uzaklaşır, Okusun Diye Zorlarsan, Okumaz, Çalış Diye Baskı Yaparsan Kaçar, Yapma Dersen Yapar, Sus Dersen Susmaz Gibi Gibi Uzar Gider... Yani Anlayacağınız Çözüm Diye Önerilen Her Şey Saçmalık, Sorun da Sebepte Yolu da Belli... Ama Biz İnsan Olmayı İş Sanıp, Okumayı Zorunluluk Kabul Ettikçe Cahil Beyinlerin, Ukala Tavırlarını Kabul Görüp Susmayı Tercih Ettikçe, Ne Cinayetler Biter, Ne İş Sorunu, Ne Eğitimsizlik, Ne Yolsuzluk, Ne de Kötülük... Ah İnsanoğlu Ah... Bir Kere de Geç Şu Sınavı... Soner AYAN
Roald Dahl’ın Çikolata Fabrikası Türkiye’de 1989 yılında basılmış, lakin kitap Amerika’da 1964 yılında satışa çıkıyor. 1964 yılında yazarın televizyon ve kitaplar üzerine söyledikleri. Bu zamanda, bilgisayar ve telefonu ’da bu metnin içine ekleyebiliriz… Yazar çikolata Fabrikası kitabında şöyle der:
(…) Aman derim, çocukları asla şımartmayın.
Kitap okurken aklıma düşen ünlemler
Aslında hep bildiğim hatta kimi zamanda kullanmış olduğum bir tabir hakkında İsmet Özel'in yine hiç bu açıdan bakmadım diyeceğim yorumlarıyla karşılaştım.
Tabirimiz "tuzu kuru";
"Türkçe de geçim derdi çekmeyen, günlük meselelerini olduğu kadar yarınki hayatına dair meseleleri de eli altında ki imkanları gücüyle çözebilen insanlar
Otelin hazırlık döneminin başlangıcı olarak belirledikleri günden bu yana
bir buçuk ay geçmişti. O zamandan beri de Serhat’la arkadaş olmuşlardı.
Ama Serhat Kuran kursundan yetişmiş, beş vakit namazında ve aklını din
konularıyla bozmuş biriydi, iyi çocuktu ama bu dünyaya sadece
neyin günah, neyin günah olmadığını anlamak için gelmiş
Sayfa 215 - Serhat’ın IŞÎD aşkına dairKitabı okudu
Siyaset dünyası temelde içgüdüsel seviyededir. Orman yasalarına aittir: Güçlü olan haklıdır. Politikaya ilgi duyan insanlar da en vasat olanlardır. Siyasetin sadece tek bir özelliğe ihtiyacı vardır. Bu da çok derin bir aşağılık duygusu.
Politika neredeyse tek bir matematiksel formüle indirgenebilir: Politika güç arzusudur. Friedrich Nietzsche,
