İnsan kendine karşı tümüyle içten olabilir mi? Heine öz yaşam öyküsü yazmanın hemen hemen olanaksız olduğunu, insanın kendisinden söz ederken birtakım yalanlar katabileceğini söyler. Heine’ye göre Rousseau, İtiraflar adlı kitabında mutlaka yalan üstüne yalan kıvırmış, üstelik bunları gururu sebebiyle bilerek, isteyerek yapmıştır. Ben de Heine’nin haklı olduğuna inanıyorum. İnsan gerçekten de bazen yalnızca gururu nedeniyle kendisini ucuz cinayetlere kadar uzanabilecek yalanlara bulaştırabilir. Bunun nasıl bir gurur olduğunu da çok iyi anlıyorum. Ama Heine, itirafını topluma, başkalarına sunan bir kimseden söz ediyordu. Oysa ben yazdıklarımı yalnız kendim için yazıyorum. Okuyuculara niçin mi sesleniyorum, bunun daha kolay bir yazma şekli olduğunu düşündüğüm için böyle yazıyorum.