***
Kuş sofanın kenarından
uçtu, bir haber uçtu ve gitti.
kuş küçücüktü,
kuş düşünmüyordu,
kuş gazete okumuyordu,
kuşun borcu yoktu,
kuş insanları tanımıyordu.
kuş havada,
tehlike ışıklarının üstünde,
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anıları
çılgınca deniyordu
kuş ah, sadece bir kuştu...
***
Kuş sofanın kenarından
uçtu, bir haber uçtu ve gitti.
kuş küçücüktü,
kuş düşünmüyordu,
kuş gazete okumuyordu,
kuşun borcu yoktu,
kuş insanları tanımıyordu.
kuş havada,
tehlike ışıklarının üstünde,
bihaberliğin irtifasında uçuyordu
ve mavi anıları
çılgınca deniyordu
kuş ah, sadece bir kuştu...
Yeryüzü Ayetleri, Furuğ Ferruhzad
kimse güneşle tanıştırmayacak beni
kimse serçelerin şölenine
götürmeyecek beni
uçmayı anımsa
kuş ölümlüdür
sessiz Cuma
terk edilmiş Cuma
eski sokaklara benzer hüzünlü Cuma
hastalıklı tembel Cuma
sünen sinsi esnemeler Cuması
bekleyişsiz Cuma
teslim olmanın Cuması
boş ev
sıkıntılı ev
gençliğin baskınına kapalı ev
karanlık ev ve güneşin hayali ev
yalnızlık, fal ve kuşku evi
perde, kitap, dolap ve resimler evi
ah ne denli dingin ve gururla geçiyordu
garip bir su akıntısı gibi
bu terk edilmiş sessiz Cumalarda
bu sıkıntılı evlerde
benim yaşamım
aaah ne denli dingin ve gururla geçiyordu...
"gecenin sonundan söz ediyorum ben
karanlığın sonundan
ve gecenin sonundan söz ediyorum ben
eğer evime gelirsen ey sevgili
bir lamba getir bana
ve küçük bir pencere
ki oradan
mutlu sokağın kalabalığını seyredeyim"
Kuş dedi:
“Ne güzel koku, ne güzel güneş!”
Ah!
Bahar gelmiş
ve ben bir eş bulmaya gideceğim kendime
Kuş, uçtu balkonun kenarından
bir haber gibi uçtu ve gitti
Kuş, küçüktü
kuş, düşünmüyordu
kuş, gazete okumuyordu
kuşun borcu yoktu
kuş, insanları tanımıyordu…
Kuş, havada
ve kulelerin tepesindeki uyarı ışıklarının da üstünden
herşeyden habersiz bir irtifada
akıcı lahzaları
tecrübe ediyordu delicesine
Kuş
ah!
Sadece bir kuştu…
Tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir
seni, kendinde tekrarlayarak
çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek.
Ben bu ayette seni ah çektim, ah
ben bu ayette seni
ağaca ve suya ve ateşe aşıladım!
Yaşam belki
uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği,
yaşam belki
bir urgandır, bir adamın daldan kendini
Ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum.
Ben bunca eşin boşunalığını düşünmekten
Bunca yüzün yabancılaşmasından korkuyorum
