Yezda Ari
@yezdatekemen
DÜ
Diyarbakır
3 Ağustos
426 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gecenin nefesleriyle bağım var;
Öyküm paslandı artık.
“Hepiniz böylesiniz, siz, aydınlar! Her şey yıkılsın, dünyanın anası ağlasın, tüfekler kendi kendilerine savaşa gitsinler, siz orada oturmuş, gülümseyerek, rahat rahat, inanma hakkından dem vurun. Ah!”
“Orada her şeyi bulacağımı biliyorum: et, kan bütün o gerçek tutkular. Ama, bilmiyorum neden, ben eninde sonunda gerçeklik duygusunu kaybettim: Hiçbir şey bana tam olarak gerçek görünmüyor.”
Okur Takip Önerileri
“..Sen burjuva çocuğusun, bize öylece, kolayca gelemezdin; kendinden kurtulman, sıyrılman gerekti. Şimdi artık serbestsin, özgürsün. Ama özgürlük kendini bir yere, bir şeye vermek, bir şeye bağlanmak için değilse eğer, o zaman ne işe yarar? Kendi kendinden kurtulmak, temizlenmek için otuz beş yıl verdin, sonuç ne oldu? Hiçlik, boşluk!”
Öfkeyle, “Benim bir tek yaşamım var, diye çıkıştı, bir tanecik ! Ama siz bu yaşamın hiç bitmeyeceğini sanıyorsunuz galiba. Bir yıl kaybolmuş, ne çıkar, yerine bir yenisi konur, değil mi ? ” Gözlerinde yaşlar birikmişti : “ Hayır, konmaz ! Orada akıp gidecek olan benim en güzel yıllarımdır, gençliğimdir benim ! ”
Mathieu, “ Bir yaşam gelecekle yoğrulmuştur, ” diye düşündü, tıpkı insanların boşlukla yoğrulmuş oldukları gibi. Başını öne eğdi, kendi yaşamını düşündü. Gelecek ta içine kadar işlemişti, orada her şey bir bekleyiş, inatçı bir bekleyiş ve bir sonu belirsiz süre, bir vade değil miydi ?
“şurada, bir sandalyenin üzerinde, gırtlağıma kadar kendi yaşamıma gömülmüş oturuyor ve hiçbir şeye inanmıyorum.”
“Istırap denilen şeyin en feci tarafı, onun bir hayalden başka bir şey olmayışıydı; insan ömrünü onun peşinde koşmakla geçirir, her zaman onu yakalabileceğini, ona kendini koyuvererek, dişleri kenetlenmiş, ölesiye ıstırap çekeceğini sanır, fakat tam kucağına düştüğü o an kaybolur, kaçar, uzaklaşır, geride yalnızca savrulmuş, saçılmış sözcükler ve inceden inceye özenle biriktirilmiş, uğuldayan düşünceler kalırdı.”
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
172 syf.
·
Puan vermedi
·
49 günde okudu
Sen kavgada güzelsin
Şeftali dalında
İstanbul seninle güzel
İstanbul dendi mi İstanbul
Bitmesin Süleymaniye’n martıların eksilmesin
İşte merhaba işte yollarındayım
Ne penceremde demir ne kapımda kilit
Bitti yeşilin mavinin derdi
Ekmek parası var şimdi kafamda
Yumruklarım cebimde şimdilik
Çoktan yollara düştü kayışlar bobinler
Sabah karanlığında açtılar şehri
Sesler geliyor fabrikalardan
Siz kanterlere battınız ben başıboş
Bu çeşme bu yol bu meydan
İnanın tadı yok sizi düşünmedim mi
Bulvarda yapraklardan bana ne
Dizi dizi arabalar insanlar
Bana ne bunların gidiş gelişlerinden
Herkesin saati kendi boynunda
Saat dedin mi zaman
Zaman dedin mi yemek
Yemek dedin mi emek
Bakın ne hesaplar var bunda
Emek demek
Yemek demek
A eşittir A
Tamam
Ama B’yi çıkaracaksın
Geriye kalırsa ne mutlu
Zar zor üç öğün yemek
Ömür yirmi dört saat demek
Bir kez insanlar gülmesini öğrendi
Haberler geliyor ufukların ötesinden
Asya’da Afrika’da Pasifik’lerden
Papatya tarlaları gibi insanlar
Ellerinde silah karanlığa karşı
Gülmesini öğrendiler
Karanlık şaşkın
Çaresiz karanlık
Boşuna bekliyorsun kukumav kuşu
İstanbul
Salkım salkım tan yelleri estiğinde
Mavi patiskaları yırtan gemilerinle
Uzaktan seni düşünürüm İstanbul
Binbir direkli Haliç'inde akşam
Adalarında bahar
Süleymaniye'nde güneş
Hey sen ne güzelsin kavgamızın şehri
"Bu diyarda karnı toklar karnı açları yedi"
“Önemli şeyler uçar gider, bir küçük ayrıntı kıymık gibi batıp kalır bellekte."