Haklı bir bakış açısı. Aytmatov aynı cümlenin sonuna, "bize birer basit yaratık gözüyle bakılmamalı, hepimiz devletin değerli varlıklarıyız." diye de eklemiş. O kadar haklı ki.
"Hastalıkları eritmek hususunda en kuvvetli tabip neşeli düşüncelerdir." Güzel düşünelim, güzel olsun.
Herkesin ayrı ayrı uyanık olması şart. Olan biten herşeyi olduğu gibi kabul etmek yerine arkasında yatan nedenleri en ince ayrıntısına kadar araştırmak, tek çare bu diye düşünüp teslim olmamak gerekiyor. Bilmiyorum anlatabiliyor muyum
Yorumum gündeme dairdir bu arada
Her ne kadar böyle düşünsek de devlete karşı hiçbir zaman uyanık olamayız gibi. Devlet gündemi o kadar hızlı değişiyor ki ya da yanlış aktarılıyor ki neyin doğru ya da yanlış olduğunu kestirmek zor.
Burda bunun tartışmanın doğru olmadığı kanaatindeyim lakin söylemeden de geçemeyeceğim. Gündeminde bu kadar hızlı değişmesinin boşuna olmadığını ve bilerek yapıldığını düşünüyorum.
Gündem değişimi konusunda hemfikiriz. Bu yüzden gündemi yüzeysel takip etmek ya da hiç etmemek daha sağlıklı.
Maalesef bu konuda size katılmayacağım. Bence her birimiz dünyayı değiştirebilecek potansiyele sahibiz. Her şeyi olduğu gibi eyvaAllah deyip kabullenmek bize yakışmaz. Bilakis bütün gündemin içinde olmak, doğruyu alkışlamak, yanlışa da dur demek zorundayız. Bize bu yakışır.
Evet, yanlışa dur demek, bir şeylere itiraz etmek gerekir. Sıkıntı neyin doğru neyin yanlış olduğunu bilmememiz. Neye itiraz ettiğimizi bile bilmiyoruz. Kalabalık neye ettiyse ona ediyoruz. Bilgi yağmuruna maruz kalmış durumdayız ve gerçeklikten fazlasıyla kopuğuz bu yüzden. Ki insanlık için güzel bir şeyler yapma, dünyayı iyi yönde değiştirmeyi isteme düşüncesi bile mide bulandırıcı benim için. Hak ettiğimizi düşünmüyorum çünkü.
Doğru ve yanlışı bilememek gibi bir durum bence söz konusu bile olamaz. Doğru birdir. Kişiye veya kuruma göre değişmez. Bence karıştırılan durum, doğru ya da yanlış durumu değil. Çoğunluk, doğruyu erişilmez zannediyor ve bu yüzden doğruya en yakın yanlışa yöneliyor ki yanlışın en tehlikelisi de doğruya en yakın yanlıştır demiştir rahmetli Necmettin Erbakan. Bu hataya düşmezsek her şey insaAllah çok daha güzel olacak ve dünya daha yaşanabilir olacak. Lütfen umudunuzu, umudumuzu kaybetmeyelim.
Doğru birdir değil de, doğru göreceli desek daha yerinde bir tabir olur. Aslında üstünde durduğumuz konu da yanlış gibi. Doğru veya yanlıştan ziyade gerçek veya hakikati değerlendirmek lazım. Gerçeğin ne kadarını biliyoruz. Sadece siyasi değil (Ki siyasi olarak hiçbir zaman gerçeği bildiğimizi düşünmüyorum. Medya bize ne kadar verirse o kadar) aynı zamanda toplumsal olan ne varsa onun için söylüyorum. Umut etmek vs bu şeyler bağlılık gerektiriyor haliyle. Bu dünya umut edilecek noktayı geçti bence. Dünyayı değiştirme çabası, umutlu bir beklenti anca kişisel bir yorgunluk ve zaman kaybı olarak geri dönüyor. Yormayın kendinizi derim.
Size sadece şu konuda katılıyorum. Medya bize neyi ne kadar gösteriyorsa olan biten her şeyden o kadar haberdarız. "Eğer dikkatli olmazsanız, medya sizin mazlumlardan nefret etmenizi, zalimleri ise sevmenizi sağlar." 
Malcolm X
Yorulacaksak bu çaba bizi yorsun :)
"Hayat üç bölümdür: dünyayı değiştireceğini sandığın, dünyanın değişmeyeceğine inandığın ve dünyanın seni değiştirdiğine emin olduğun." Sartre'nin hayatı tanımlaması daha ağır basıyor işin sonunda. :)
En azından tarafımız belli :))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.