Kimse bu sona güle oynaya gelmiyor. Bazı insanların çilesi hepimizden daha acı daha derin oluyor.
Acı ne kadar ıstırap dolu olsa da kaçış erdemli bir davranış olmadığı gibi saygıyı da hak etmiyor.
Öykü kitabında ki bir cümle ile cevap vermek istiyorum size. “ Ya sen ya da biz. Ve tek yol ölüm dediler. Elime halatı tutuşturup kapıyı da çarpıp gittiler.”
Yazarlar ve şairler bazen mübalağa yapabilirler. Gerçek olan biz ve yaşamımızdır. Kimseye ömür boyu mutlu olacağı taahhüt edilmedi. Herkesin acısı yücedir. Ama hiçbir acı yok oluşa götürecek kadar aciz değildir.
Gerçekten bunların yaşanmadığını ve mübalağa edildiğini düşünmeniz beni çok şaşırttı. Zira biraz etrafımıza baktığımızda bundan daha acı verici sonları ben bizzat duyuyorum.
Ra" düşünmeyebilirsin. Ama benim düşündüğüme kılıf uydurmamalısın. Yoksa bu bakış açısı çok farklı noktalara götürür bizi. Nietzsche'nin dediği gibi; özgür mü diyorsun kendine, sana hükmeden düşünceni duymak isterim.
Nasıl ki ben sana kılıf uydurmadım senin de bana kılıf uydurmaman gerektiğinden bahsettim. Sorularının cevabı şimdilik cevapsız kalsın.
Ayrıca Nietzsche veya İnsan Nedir'de detaylı bir şekilde izah ettiği gibi Mark Twain'in söylediği bu durumla pek bağdaşır bir yani yok onlar genel itibarıyla bu işin temeline inerler ve sonrasındaki etkilenmeden bahsederler ama benim burada söylediğim hazır bir şekilde almak, yani bu uygundur veya bu uygun değildir
Sözler söyleniş biçimiyle kullanılmak zorunda değil. Şayet öyle olsa idi hiçbir şarkıdan veyahut kitaptan zevk alınamaz idi. O eserleri değerli kılan birden fazla anlama sahip olmasıdır. Benim bu sözü burada kullanma nedenim uygun olduğu içindir. Hiç o şahsın ismini kullanmadan da söyleyebilirdim lakin bunu tercih ettim. Kaldı ki bahsettiğin iki şahıs da kendi içinde büyük çelişkiler barındırmaktadır. Bilhassa Mark ve o kitabı..
#62741961
Ya şimdi kendi içinde çelişki oluşturuyor oluşturmuyor o başka bir konu, oraya girmeyelim (ki bana göre Mark'ın kitabında da bir çelişki yok; bir çelişki dediler, iki genç adama okkalı soru sordurtmadığı ve genç adamın çabuk ikna olduğu yönünde eleştirdiler ben onların hiçbirine neden katılmadığımı buradan tartışmaya gerek yok)
Sizin ananizi avradınızi izzetinizi itibarınızi gelmisinizi gecmisiniz evvelitatinizi ebaul ecdanikizi sileyim
Mark'ın hatalı olduğu bir çok unsur var o kitapta. Misal kendi çocuğuna duyduğu haz; evlatlık alınan çocuklarda da kendisini göstermekte. Veyahut savaş olayına değindiği konular.. madem konumuz bu değil es geçelim bunu. Evet haklısın yapımı bozdular çünkü insanlar fazlasıyla cüretkarlar. Halbuki eylemleri o kadar asil değil.. Cevap vermek istemedim çünkü konunun başka bir noktaya sapacağından endişe ettim. Ben bu kılıftan değil bu kılıfa biçilen cahilce kaftandan rahatsızım. İnsanlar kalıtım ile bu düşüncelere sahip olamaz; çevresinin etkisiyle düşünce yapısı gelişir. Kendine ait olduğunu varsaydığı bu düşünceler eklektik yapıyla birikimlerin mirasıdır. Buna rağmen ben kişinin hür düşüncelerinin olabileceğini inkar etmem. Ama senin düşüncen buna dayanıyor diye söze girilmesini de mantıksız bulurum. Bu kılıfla alakalı olup olmadığı meselesine gelecek olursam; ben bu fikri söylerken hiç dinime danışmadım. Görünür itibariyle diyelim. Elbette kalbim ile zihnim arasında bir bağ vardır. Elbette dinimin bulunduğu kalbim, zihnimle bir'dir. İkisinin ayrımını yapmadan fikrimde olanı direk izah ettim. Bazen empati kurmak gerekir; ben empati kurduğumda da bu sonuca ulaşmaktayım.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.