1) Yazar eğer okur kitlesini düşünerek bir şeyler yazıyorsa bu zaten ticari kaygıdır dolayısıyla para için yapılan sözde edebiyatın ömrü uzun olmaz ve samimiyet taşımaz. Etkilendiği akımlar ve yazarlar ışığında bir şeyler yazması gerekir bana göre, okurlar bir yol bulup anlar bir şekilde yazarı. Her yazarın kendi kalemini konuşturduğu bir tarzı olmalıdır, kaliteli okuru çeken budur.
2) Yazar hikaye ve düşüncelerini kağıda dökerken belli bir düzen olmasına özen göstermelidir bence. Doğaçlama yazmasında bir sakınca yok ancak bunun bir mantık çerçevesinde olması lazım. Konu geçişlerinin uyumlu olması önemli. Mesela vahşi kapitalizmden bahsederken durduk yerde kamasutra tekniklerine geçersen tutarsız olur.
Umarım anlatabilmişimdir.
Okur kitlesini düşünmesi ille de okurun hakk kazandırması ve eseri satın alması için değil de okurun bilinçaltına girmesi için olamazmı? Kendisi için yazan birisi neden kitabını bastırsın ki? Kitabın satması demek düşüncenin okura ulaşması demek değil mi?
Öyle demek istemedim beni yanlış anladınız. Kendisi için kitap yazmak gibi bir şey hiç demedim. Okurun bilinçaltı dönemine göre az çok bellidir, okurun ne okumak istediği değil yazarın ne anlatmak istediği önemlidir. Kitap satınca düşünce direk okura aktarılmış demek değildir, tozlu raflarda okunmayı bekleyen binlerce kitap var.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.