İnsanlık hâllerimize takılırlar. Ağladıklarımızın, uğraşlarımızın, duygularımızın anlam bulması gerekenler, ay ışığı sokağı darlığında... Başkalarının aşağılayıcı anlamsızlaştırıcı çabaları ise güneş gibi hep varlığında... Ve hayran kalıyorum, "... güneş doğmuş ve ben de sokakta yok olmuşum gibi..." cümlendeki duyguların açıklığına 👌🤍