Bir şarkıyı sırf içinde geçen bir kelime, bir nakarat ,bir ahenkden dolayı defalarca dinler insan. Tınısı hoşuna gittiği için anlamadığı şarkıyı da dinler. Bunu şiir, tiyatro, resim gibi sanatın diğer alanlarına da yaymak mümkün. Ama kitap, aklı başında bir insan için genelde tek okumluktur. Nadiren de olsa insan, çok lezzetli bulduğu ve tekrar okunmaya değer bulduğu bir kitabı okuması da mümkündür. Ki illerki yıllarda benim de tekrar okumak istediğim kitaplar var.
Simyacı'yı -tıpkı diğer kitaplarda olduğu gibi-önyargısız okudum. Ve içeriğindeki kasıntı, okuma hevesimi kırdı.Kendi kişisel kuruntumdur belki ama yazar çok kasmış geldi bana. Neyse, sorunu kendimde aradım. Zira başka incelemlere falan biraz kulak kabartınca kitabın göklere çıkartıldığını farkettim. Görece bir durum olduğu için gayet normal. Temenniniz için teşekkürler. Tekrar okunmayı gerektirecek bir şey bulamadığım için okumam tabiki de.