kitabı akşam bitirmiştim, hiçbir şey yapmadım önce.
Bir süre durdum böyle, kalktım mutfağa gittim. Yemek masasına oturdum, çaya bakarak ağladım ahshgsjs
Hayatımda en varoluş sancısı yaşadığım andı, o kadar sinirlenmiştim ki nankörlüğe. Belki de dönemseldi( çaya bakarak ağlamanın tek kabul edilebilir yanı bunun dönemsel olduğunu savunmaktır.)
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.