Soru 1 için; Hafızamızı kurcalayarak oyunu tekrar ve tekrar sonsuza kadar baştan başlattığını sanmıyorum. O zaman hile yapmış olurdu. Biz bir oyun oynarken hilesiz nasıl zevkli geliyorsa, ona da öyle gelecektir. Bir an sıkılıp bizleri hiçliğe göndereceğini de sanmıyorum. Oyunun sonu daha zevkli çünkü sürprizli. Az kaldı diyorlar zaten, sabredecektir.
İşte, tüm bu cevaplar insansı duygu ve düşüncesel durumların sürüklediği veya ulaştırdığı yorumlamalar. Fakat cevapları kendimize göre verebildikten sonra, ona soru sormanın veya istekte bulunmanın veya varlığının ne önemi kalıyor ki? Sırf bu yüzden dediklerinize katılamayacağım, Begüm Hanım.
Aslında katılıp katılmamak inandığınız Tanrı’nın niteliğine göre değişebilir evet. Ben biraz daha insani özellikler yükledim sanırım. Çünkü soruda da Tanrı’nın sıkılması vb ifadeler vardı.
Orada bu can sıkıntısını kaçınılmaz olarak kullandığımı söyledim. Verebilecek başka bir cevabım yok. Dışarıda da çağrışım yapabilecek hiçbir şey bulamadım. Hiçliğin mutlu sessizliğini bozabilecek ne olabilir ki?
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.