Ben bu sebepten üç çocuğumun üçünde de bütün antrenman süresince yanlarında kaldım çoğu ebeveyn bırakıp gidiyor çocuğunu, sadece fiziksel değil psikolojik baskı da oluşturuluyor çocukların üzerinde ve her durumda müdahale ederim. Bunu sadece kendi çocuğum için de yapmam. Bazen insanlar yaptıkları şeyi doğru buluyorlar ve tepki almadıkça da devam ediyorlar. Antrenman sırasında aşağılanan astım krizine girdiği halde koşturulan ve ilk müdahaleden zerre haberi olmayan antrenörler biliyorum. Allah ailesine sabır versin. En büyük acı evlat acısı. Yeri dolmuyor ve yaşıtlarıyla hep onun yaşını hesaplıyorsun istemsizce için sızlayarak doğum günü o bu aldığınız kıyafetler eşyalar… ona dair her şey yüreğe atılan ateş gibi sönmesi zor bir yangın. Hangi branşta olursa olsun görevini layığıyla yapamayan herkesi karşıma alırım. Gerekirse kendimi bile!
Hakklısınız. Öyle şeylere dikkat etmek çok önemli. Bu çocuğun annesi de ordaymış fakat içeri almamışlar. Çocuk hastaneye çattırılırken haberi olmuş.. Böyle şeyler görünce insan her şeye güvenini kaybediyor.
Bu alanda çalışan kişilerin hepsinin psikolojik testten geçmesi lazım ki rahatlıkla çocuk emanet edilebilsin..
Amin.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.