geçmiş
arapça diyalog eşim mesajlar atmış, wp araması yapmış yeni tanıdığım insanlara özellikle açıklama yapmam gerekiyor, telefona bildirim gelmesini sevmiyorum ben ne zaman istersem girip bakmayı tercih ediyorum zaten çok önemli bir şey olsa arar diye düşünüyorum :) insanlar tuş sesini bile sesli kullanıyor o kadar şaşırıyorum ki :) bu ne gürültü yahu
Tabi duymazsınız ne kalbinizi ne aklınızdakini.
belki duymamak için.
*bu senede bu iletinin altını işgal edelim
......
Rabbimin ilmi bana kafidir
soru sorarken de seçim yaparken de
dualarım ve niyazlarım ise
benim yoksulluğumun şahididir***
bazen durup dururken öyle bir anda hüzün çörekleniveriyor sonra bütün vücuduma yayılıp beni etkisiz bırakıyor.
bugün derste sebepsizce Azizle konuşurken beni unutacak mısın dedim hemen şaşırdı gidiyor musunuz yoksa diyor canım çocuk :)
dövünüp ağlamak değil de buruk bir tebessüm olarak sinemde taşıyacağım.. dilimde şükür, nefes aldığım, yürüyebildiğim, uyuyabildiğim için ne kadar şükretsem az olacağını bilen bir şuurla..
durup durup
ne kadar çok nimetlendirdin beni Allahım diyerek yürüyeceğim..
bir şeylerin tam olmasını beklemek imkansız bir tahayyül ..
bu hüzün benden geçmeyecek
ölene kadar
biliyorum..
gurbetteyim çünkü.
Ey yakınımda olan, Ey cevabı tez veren
beni ve ümmeti Muhammedi sonsuz bir müjdeyle müjdele
bize rahmetinle muamele et Vedud olan Allahım ..
hüzün kovan kuşları ara ara gelecek
lakin bu hüznün dünyada ilelebet gitmesini isteyen kim
15.01.Rabbimin ilmi bana kafidir
soru sorarken de seçim yaparken de
dualarım ve niyazlarım ise
benim yoksulluğumun şahididir***
bazen durup dururken öyle bir anda hüzün çörekleniveriyor sonra bütün vücuduma yayılıp beni etkisiz bırakıyor.
bugün derste sebepsizce Azizle konuşurken beni unutacak mısın dedim hemen şaşırdı gidiyor musunuz yoksa diyor canım çocuk :)
dövünüp ağlamak değil de buruk bir tebessüm olarak sinemde taşıyacağım.. dilimde şükür, nefes aldığım, yürüyebildiğim, uyuyabildiğim için ne kadar şükretsem az olacağını bilen bir şuurla..
durup durup
ne kadar çok nimetlendirdin beni Allahım diyerek yürüyeceğim..
bir şeylerin tam olmasını beklemek imkansız bir tahayyül ..
bu hüzün benden geçmeyecek
ölene kadar
biliyorum..
gurbetteyim çünkü.
Ey yakınımda olan, Ey cevabı tez veren
beni ve ümmeti Muhammedi sonsuz bir müjdeyle müjdele
bize rahmetinle muamele et Vedud olan Allahım ..
hüzün kovan kuşları ara ara gelecek
lakin bu hüznün dünyada ilelebet gitmesini isteyen kim
15.01.24
insanlar yapamayacağım şeyleri önem vermediğim şeyler üzerinden ikna etmeye çalışıyor.
hayır hayır kemikleşmiş bir insanı ben nasıl değiştireyim ve neden bunu isteyim. tamam dua ederiz eyvallah da
hiç bir konuda 4/4 lük beklentim yok lakin neden benim için önemli olan 2/4 lük kısımdan vazgeçeyim.
vazgeçmeyeceğim ziyadesiyle bunu istemek hakkım lakin
sende elma ağacının altında kiraz arama be gizem.
sende yapıyorsun bunu .
yolun başında gönlün razı olmuyorsa sonrasında olur mu sanıyorsun
aldanıyorsun
değiştin
isteklerin, sınırların
yollar birbirine girdi devam ediyorsun biliyorum lakin en kısa sapaktan o dosdoğru yola girme zamanı
bilmiyor musun sen asıl sen o koştuğun kiraz ağacı
daima beklemediğin daldan kirazlarını göstermedi mi
hani yorgundun tepesine çıkmaya
bulmadin mi uzanabildiğin dallardan kirazları...
sadece senin istediğin vakit ve zaman değil
sadece zamanı var ama Rabbinin nasip ettiği elbet vaktinde sana ulaşacak bilmiyor musun
e o halde bu ne telaş,
bu göğsünde yokuş üzeri tırmanış
bu vaveyle niçin
be kızım
yudum yudum Kur'an'ı ruhuna içir sakinleş
Ala külli hâl.
31.01.24 00.00
insan neden kendini onarılmaz bir hüzne mahkum etmek ister..
ve üstüne üstlük neden bu hüznü büyütür
her dakika her salise neden sular
neden bu dalganın kendisini alıp gitmesine izin verir.
Âh ne büyük gaflet ...
bile bile yüreğini çıplak bırakmak kadar utanç verici ne hayâdır bu böyle
güçlü ol kalbim güçlü
izin verme
perde çek hüznüne
dizlerinde derman bırakmayan bu yaraya gaflet ilacı sür
teskin et durmadan devaran eden sancıyı
Allah'ım ben bilmiyorum bu yaraya ne iyi gelir
bildiklerim zanlardan ibaret
sen bu yarayı bana derman kıl.
01/02/24 22.07
zannımca bundan iki üç sene evvel bir bayram günü bizim bahçede bütün kuzenler toplandık oturuyoruz. ben ailenin en küçüğü olunca hizmetler benden :) her neyse herkes ailesini kurmuş evli barklı çocuklu bir abim sadece bekardı. yani yaşıtları evli barklı olunca içim cız etti hali hazırda zaten dua ediyordum hayırlı bir yengemiz olsun diye ama işte nasip vakte esir.
bu abimle iki abi gibi gördüğüm kişiye de dua ediyordum. Bu abim yazın evlendi, diğer abi bu 15 tatilde diğer abide sözlendi :)
Vesselam evlilikten hayır gelir mi bilinmez ama :) onları mutlu görünce insan mutlu oluyor yahû. 80 yaşında nineler gibi izliyorum olanları :) dua edelim evlilikleri nimet olanlardan olurlar. amin.
Peki registan sen bunu neden kendine dert ettin derseniz sanki erkekler evlenmeyince daha etkileniyor sosyal hayat, psikoloji gibi.
Birde ilk iki abide önceden 'beğenmediği' kişilerle evlendiler. Evet aynen öyle insan kendine bakmadan başkalarında pek eksik görüyor :) neylersin dönüp dolaşıp birbirlerine ram oldular. Ama bu durum üzücü gibi gelse de içinde binlerce hikmet bulunduğuna inancım tam. Şimdi daha değer kıymet biliyorlar gibi... Böyle başkalarının hayatlarından kendime hisse çıkarmaya bayılıyorum. İnşaallah günah olmuyordur.
Lakin son abiye hayat geldi. Bulaşıcı bir neşe ondaki... Rabbim herkesin evliliğini muhabbetli, afiyetli eylesin. Neşemizi bulaşıcı eylesin. Amin. 🤍
imandandır...
şahit ol çocuk
...
pazar gününden beri deveran eden bir ateş boğaz ağrısı vardı
dün en sonunda rapor aldim
bugün okula gelince çocuklar şey diyor hoca evde yatabilirdi ama gelmiş imandandır...
bitiyorum hassas çocuklara yahû
kimi zaman aldığımız kararların arkasında durmakta zorlansakta
devam edebilmek önemli..
sorun kalbin mutmain olması sanırsam
insan ateşler içinde yanarken, her şey boş geliyor ..
şifayı belki de yanlış yerde aradığım için
اَللَّهُمَّ اِنَّكَ عَفُوٌّ كَرِيمٌ تُحِبُّ الْعَفْوَ فَاعْفُ عَنِّى
آمي
man ediyorum
Rabbim
tekrar
ve tekrar iman ediyorum.
esen rüzgarlarca yol tutan telaş eden her nesne adedince...
her şerde hayrın var.
Rahman sen
Rahim sen
... özel ders vermekten hep kaçmışımdır. zira ben işin parasından ziyade kendi vaktimi daha önemli görüyorum :)
yaşadığım şehirde evlatlarının üstüne çok düşen bir abla tanıyorum. abla o kadar uzun ve dertli anlattı ki dertlerini kıramadım. eşide aile tanıdığımız. bu duruma para biçmek ayıp geldi. zira geçende bir hocamız saati 500 tl olduğunu söyledi. bende para kabul etmeyeceğimi söyleyerek kabul ettim. tabi söylediğim herkes beni önemsediklerinden neden almıyorsun veriyorsun demeye başladı :) lakin bir hocamın sözü kulaklarımda çınladı. demişti ben size evlatlarım için ders veriyorum. evladımın karşına yarın bürgün çıkmayacağınız ne malum işin latifesi dünya için ilmin zekatını vermemiz gerekmez mi ...
bugün soru çözerken farkettim de bu özel ders işi çok güzel oldu. maşallah kendi öğrencilerim bazen beni o kadar yoruyor ki bir defa anlatmayla anlayan talebeye anlatmak büyük bir zevk imiş. hamdolsun dünya gözüyle bunuda tattık....
zincir kırılır elbet kor ateşinden
elbet eser gönülde de yeller
olur biter
geçmez dediğimiz her şey geçer
***gözlerine yağmur inmiş ...sakın silme.
rüzgar eser geçer acılarımız da bir yol tutar
zincir dağılır elbet
ah ...
ömür geçiyor be
canım gizem inşallah doğru karar verirsin...
Rabbim
daima seni seven gönlü sevdir bize
29.02.24 22.10
ölümler..
hastalıklar..
doğumlar..
vuslat ve firak
bugün bir taziye evine gittik.
hayat telaşı bitmiyor ölü evinde de olsa
çay ikram ettiler
ev çok kalabalıktı
acıydı
ortamdaki acıyı çekmişti sanki
sonra
öğrencimin annesi bu hafta doğum yaptı
ismail sağ olsun bütün detayları biliyoruzxdjxdj
tutturdu hocam baklava bitmeden gelin deyu
bu sebeple bir arkadaşımla bebek kıyafeti almaya gittik taziyeden sonra
çok garip dünya dimi
vadesi dolan gidiyor başka aleme
nefesi yeten büyüyor
peki ben
taziye evindeki hüzün
kıyafet alırken heyecan
inşallah ismaile benzemez dualarııı :)
sonra
ablamla konuştum
ramazan da vuslat var o güzel topraklara
telaş içinde
bize de dünya gözüyle nasip olur mu
niyet et diyor
niyet ediyorum
bakalım var bir duamız
mübalağa ediyorum isterken
beni benden daha çok bilene
biliyorum
büyük nimet dua edebilmek
sonra
annemle konuştum
iyi bak diyor kendine
ananeme refakatçı...
kuzenimde ananeme bakmaya geldiği hastanede yoğum bakımda yatıyor
daha bu yaz evlenmişti halbuki
onca sene evlenmeye uğraştı
en sonunda gerçekten tatlı bir ablayla evlendi
lakin imtihan bitmiyor şimdi hasta
dedim ya hayat bu işte
peki bize ne düşüyor
sen ne alemdesin
bilmiyorum
nefes alıyorum
yürüyorum
düşünüyorum
o sonsuz alemin içinde seyrediyorum olanları
ne az şükrediyoruz
neden az şükrediyoruz
nisyan
unutuyoruz
sadaka vermeli
özellikle sevdiklerimiz için
dertlerine deva için
bir de büyük sözü dinlenmeli
ve teslim olmalı
elbet
nasip olan vaktinde senin olacak/senden gidecek
e
o halde
telaşa ne lüzum var dimi
sınırları aşmanın ne anlamı var dimi
zanlar aleminde kendini yıpratmanın
o acıyı çekmenin ne manası var dimi
aştığım sınırlarda nefes alamayacağıma iman ediyorum
zira öyle büyük rahatlık ki...
diğer türlü bütün sorumluluk sana ait oluyor
sanki diğer türlü
'Allahım koyduğun sınırı aştım başıma ne gelirse kabulüm der gibisin'
lakin
Allahım
benim buna gücüm yok
vallaha senin koyduğun sınırlarda rahmet var
iman ediyorum
zira
ben bir mücrim
ben bir zanlarıyla hareket eden divane
cahil biriyim
yüreğim dayanmıyor...
*rahman suresi tekrarlanan ayet
02.03.24 22.55
biraz önce Zeynep ablayla konuştum... fatıma deneme sınavına girerken ağlıyormuş. Zeynep abla da benimle konuşurken ağladı...garip geliyor daha beşinci sınıf... en saf çağlarında sınav stresiyle yaşamak.
kişi düşünceleriyle hasta olur derler ya öyle bir durum. nesneye ve kişilere yüklediğimiz anlam bizi hüzün kuyusuna düşürüyor... halbuki dünya dönüyor. ne diyordu sanırım kemal sayar sen üzgünsün diye duracak değil ya...
geçen de hastalanan öğrencime 1den sonsuza kadar say diye tembihledim. gerçekten öğrencimi bilmem ama bizi hasta eden düşüncelerimiz, yüklediğimiz anlamlar...
lakin unutmamak gerek veren alır da
verirken kendinden sanmak kolay
mücrim sensin ...
abim karaciğer yetmezliğinden dolayı hala yoğum bakımda ve eşinin ciğeri uyumlu çıkmış. ne garip dünya dimi ...
insan gerçekten devasını arıyor dünyada...
birbirlerine deva olmak ne büyük nimet.
ve ramazan geliyor :)))
2024 pek iyi gelmedi ziyadesiyle tembel üşengecim, inşallah ramazandan önce yapmam gerekenler yetişir de kafam rahat bir şekilde geçiririz. zira ben kafamda zanlarla dolaşmayı sevmiyorum. boşaltacaksın. kişi neyle dolarsa onu taşırır dimi. güzel düşünelim. düşüncelerimizin zindanımız olmasına izin vermeyelim ...
ve zaman yönetimi burasını seviyorum ama uygulamaları silmek istiyorum pc yeter. ve 1k da daha fazla zaman geçirmek istiyorum...yani kitap okumak istiyorum. okuduğum kitaplar ağır geldi sanırım gitmiyor. hayata geçiremediğim bilgiler yük oluyor, devam edemiyorum.
Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,
Gam karar eyleyemez hande-i hurrem de geçer,
Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,
şair olsam bu mısraları ben yazardım bence :) zira bugün o kadar dedim ki geçer/ geçiyor/geçti
(Allah, “Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?” diye sorar.
“Bir gün veya günün bir bölümü kadar kaldık; işte, saymakla görevli olanlara sor” derler.
Allah buyurur: “Pek kısa bir süre kaldınız; keşke bunu (dünyada iken) bilmiş olsaydınız!”)
mü'minun suresi 112-114
06.03.24
okulda uyuz vakaları çıkmış, bir hocamız bir haftadır raporlu...
dört gün önce eve gelirken sıcak ekmek aldım
biraz ucundan biraz ucundan derken doydum
içine kalkıp bir şey bile koymadan
zaman geçtikçe hafif bir kaşınma hissettim :/ o kadar tedirgin oldum ki...
öylesine çöküklük içinde oturdum uyuzluk belirtileri enter
yıkılmadık
okulda herkes ya psikolojik demeye başladı tabi :d
sonra arkadaşım bir sarımsak çorbası yapmış... enfes
ordan geldim evdeki her şeyi adan z ye yıkamaya :)
kaşınmıyorum ama gece oluyormuş
sabah şehirdışına gideceğim
pazar misafirlerim gelecek
derken evin %80 ini yıkarken
biraz ellerimi biraz makineyi biraz bardak çanak
bana deseler ki planların olduğu gün kahvaltı yapamayacak kadar vakit bulamayacak 4 saatlik uykuyla 3 gün geçirceksin üstüne pazar günü misafirlerin gelecek inanmazdım...
hayatımın ev hanımlık nirvanası.
ne zaman namazda zorlansam bir anım var onu hatırlarım, artık ev işleri içinde oldu ... yahu Allaha dua ettikten sonra yapıyoruz yahu
neyse vesselam uyuz değilmişim 3 gündür kaşınmadığıma göre
yine de bileğimi kaşısam mı :)
... ve ramazana ulaştık en önemlisi sevdiklerimizle
bayramda el öpmek de nasip olur mu
her şeye hazırlılklı olmak
insan her şeye nasıl hazırlık içinde olur
evini temizleyerek mi
biz bir ses duymaya hazırlık yapsak..
ananemin evinde pencerelerin yanında namazla asılıydı
sağ köşe dedemin sol köşe ananemin
beyaz sıvalı
pencere taşına oturmam yasaktı
hepte oturmak isterdim..
dedemi
geçen rüyamda gördüm
aynıydı
heybetli
bence hayatımda gördüğüm en yakışıklı kişi dedemdi
pamuk gibi sakalları
hafif sarı benzi
geniş omuzlar uzun boy
hep abdest aldıktan sonra kol düğmesini bana ilikletirdi
ellerim titrerdi
hızlı hızlı yapmalıydım
ezan okunmuştu
ezan okunmuştu
ah dedem
bahçesini ne çok severdi
anneme bu iki oğlana bedelsin deyişleri
en rahat uykular dedemin köşesinde uyunurdu
öğlen uykusu
bir uyanırdım üstümde namazla...
üstüme namazla örtülmesi öyle hoşuma giderdi ki
ananem uyuyanın üstüne kar yağar derdi
ben
dedemden gördüm namazı
herkesin tarlası için deli olur dedikleri dedem
her şeyi unuttuğu zaman bile sureleri unutmayan bir insandı
ben dedelerimle sevdim namazı
ah diğer dedemde her evimizin önünden camiye giderken cebinden mutlaka yiyecek bir şey verirdi.
oturur kapının önünde dedemin camiye gitmesini beklerdim..
ne güzel bekleyişlerdi..
kimi zaman kuru üzüm ile ceviz
kimi zaman naneli şeker
naneli şeker hiç sevmezdim
lakin dedem üzülmesin diye alırdım
ne varsa eskilerde varmış
üzümler yeni çıktığı zaman da gazeteye sarılı bir şekilde verirdi üzümleri
...
dünü yaşadık, eh bugünde bitti sayılır
yarın
meçhul
3 günlük dünya işte
lakin
O'na güvenmeli
kalpler onun tüm diğer şey'ler gibi
geçiyor be hayat böyle
neyi Allah için yaparsan o ebedileşiyor
ki
yasaklı ağaca bu sebeple yönelindi
peki bizim masivaya yönelişimiz
...
burası da binevi günlük oldu..
lakin konuşmak yazmaktan daha zor geliyor
sukutun kalesine sığınmak daha korunaklı daha vakarlı.
bizi hayat sahipleri (insanlar)nasıl mutlu eder ki*
10.03.24
çeyrek asır yaşındayım..
hala birçok şeye şaşırmanın, korkmanın, sevinmenin, sevmenin esiriyim.
Gamım pinhân dutardım ben dediler yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmen inanır mı inanmaz mı*
ah beni benden daha iyi bilen varken başka cana gerek var mı..
insanlar çok garip dahası ben daha garibim.
kendimle çelişkiye düşmek yüreğime hançer saplamakla aynı değerde
kalbim, aklım ve dilim arasındaki zanni değişimler kendime hainlik yaptırıyor.
insan kendine nasıl bu kadar hain, ikiyüzlü olabilir.
yazık be
her güzel şeyin doğru olmaması,
her doğrunun güzel olmaması.
bu denklemden çıkamıyorum, ortayı tutturamıyorum.
insanlar hakkında zannetmekten nefret ediyor ve bu bataklıktan çıkamıyorum.
sen kimsin ki bir insanın iyi ve kötü diye damgalıyorsun ki
evet yok böyle bir şey
hayat iyiyi ve kötüyü öyle bir yoğuruyor ki
tövbe kapısı öyle bir rahmet şaçıyor ki
çorak topraklar birden yeşillenmiş.
o ayetteki gibi
'Çünkü taşlardan öylesi var ki; içinden nehirler kaynıyor, yine öylesi var ki, çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor, öylesi de var ki, Allah korkusundan yerlerde yuvarlanıyor... Ve sizin neler yaptığınızdan Allah gafil değildir.'
ne buyuruyor bir büyüğümüz dirilt ölüyü o kalbindir.
bilmiyorum.
lakin akıl öyle değişiyor ki...
bu döngüye kalbim yetişemiyor.
insanları fazla ciddiye alıyorum bence, zira ağzı olan konuşuyor. mesele kendi penceremi temiz tutmak... daim güzelliğe çevirmek.
ve nesnelere bu kadar anlam yüklememek.
...
ne çabuk geçti ramazan...
iki gün önce tahlilden kızlarla iftardaydık...eve geldiğimde kalbimde kelebekler uçuşuyordu. kalbim teskin olmuş ve mutmaindi bugün okuldaki kızlarla beraberdik lakin üstüm başım kan içinde... kalbim, ruhum darmadağınık.
ve ben bu çok bilinmeyenli denklemin içinde büyük bir sukutun içinde debeleniyorum.
taş mı basmalı
zanlardan ve zannedilmek arasındaki uçurumda gidip gelmek ne yorucu.
neyse masiva ile dağıtalım bu efkarı. pazartesi iftara kızlar gelecek. bendeki bu özgüven nerden geliyoo iftara insanları davet etmek büyük cesaret işi... neyse ki geçen seneden kalma olur be registan yaparsın diyerek kendimi cesaretlendiriyorum :)
eve gitmeme 7 gün kaldı. özledim gerçekten bizimkileri...memleketteki vişne ağaçlarını merak ediyorum. değişik bir bayram olacak... kaç senedir dilimdeydi aslında hep bizimkilere aman bir şey olur mutlu edelim
derdim. en son götürdüğüm kahve hoşuna gitmişti.
hamdolsun ki zanlarım yüreğimin ani durumların acısını zamana yayıyor.
ani ölümden Allah'a sığının derler ki.. çok doğru hem kişinin kendisi ve yakını içinde öyle.
o halde vaktin kıymetlisi akıp giderken,
tutmalı
af kapısını zorlamalı
en çokta dua edebilmek için dua etmeli.
ey kalbim hüsni hatimenin peşinde koşmalı.
30.03.24 01.39