Burada bir annenin, annelik duyguları ile yola çıkarak bazı şeyler ile yüzleştiğini ve özrü ile birlikte kendi öz eleştirisini gördüm. Çalışan bir anne olarak çocuk büyütmenin zorluklarını ve bu mecburiyetin evlatlarınız üzerinde olan bazı şeylerinizi ne kadar da kısıtladığını ve hatta engel teşkil ettiğini tahmin edebilirim.
Hayatta birer ebeveyn olarak bizleri esir alan korkularımız var. İyi ebeveyn olabilecek miyim? Çocuklarımın ihtiyaçlarına yetişebilecek miyim? Onları kötülüklerden koruyabilecek miyim? İyi bir gelecek sunabilecek miyim gibi endişeler ve tüm bunları aşabilmek için katlanmakta olduğumuz mecburiyetler var bizleri onlardan alı koyan. Keşke hayat hepimiz için adil olsaydı da zor olmasaydı! Bizler de ailemiz ile daha çok vakit geçire bilip, onları bu zorlu mücadelelere daha dayanaklı hale getirmek için daha fazla zaman harcaya bilseydik. Hayat akıp gidiyor ve sevdiklerimiz ile daha çok vakit geçirelim diyeceğim, ama mecburiyetler işte!
Emeğinize, yüreğinize sağlık. Her şey sevdiklerimiz için Ferah Hanım...
Anlıyorum Hande Nur Hanım. Tabii ki zor olanı başarabilmek güzel bir şeydir. Hayat her daim ciddi değişimleri de beraberinde getiriyor ve vakti zamanında bizler de olası bazı şeyleri anlayış ile karşılamalarını bekledik ebeveynlerimizden. Evet, Ferah Hanım zor olsa da, bunu başarabilmiş. Düşüncenizi tekrar benimle de paylaştığınız için teşekkür ederim.
Teşekkür ederim Adem. Kontrolcü olmak benim tarafımdan bakınca, her anını sorgulamak, kurcalamak yargılamak sınırlar koymak olmadı hiç bir zaman. Akşam işten geldiğim zaman yemek yerken oturup gün içinde yaşadıklarımı anlatırdım, bir bakardım onlar da katılmış kendi günlerinin hikayelerini paylaşmaya. Çalışan anne olmak evet çok zor ama benim çalışıyor olmamın çektiğim sıkıntılarımın sebebi çocuklarım değil ki. Dengeyi kurabildiğin sürece ilişkilerin sağlıklı oluyor.
Güzel incelemeye güzel bir cevaptı ve aile saadetiniz daim olsun inşallah! Saygılar diliyorum hepinize :))
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.