Semra. (@saafir) yorum yaptı: (Yazana kadar gözlerim gitti lütfen gülmeyin 🤭🤭🤭) Soğuk bir kış günüydü öylesine üşüyordum ki tek istediğim eve gitmekti. Hızlı adımlarla eve gidiyordum kar öylesine artmıştı ki resmen önümü göremiyordum bu gidişle soğuktan ve açlıktan dolabilirdim, üstelik sırtimda ki çanta öyle ağırdı ki sanki taş taşıyordum. Böyle günlerde beni bir hüzün alır bir melankoli sarardı. Az buçuk daha yürüdükten sonra önümde kaldırımın hemen ortasında siyah bir şey gördüm. Cüzdana benziyodu Evet evet kesinlikle cüzdanı. Yaklaşırım ve hemen etrafıma baktıktan sonra cüzdana uzandım ve onu aldım. Öyle bir heycan yapmıştım ki nedenini bilmiyorum... Cüzdan pörsümüş ve rengi solmuştu, cüzdanı açtım ve içinde 2 tane 200 olduğunu gördüm ve hemen yanında da küçük muhtemelen 4,5 yaşında olduğunu düşündüğüm küçük mavi gözlü al yanaklı bir kız vardı. Cüzdandan ve kızın üstündeki kazaktan anladığım zengin olmadıklarıydi. Cüzdanda bir erkek kimliği de vardı. Yanı onu kolayca bulabilir cüzdanını geri verebilirdim. Düşündüm verse miydim? Sonra sıcacık bir çorba fikri geldi aklıma bu parayla Bir çorba içebilir kalanı ile ayakkabı alabilirdim. Annemin bize hergün verdiği o salata karnımı doyurmuyordu üstelik ayakkabılarım çok su alıyordu ve okuldaki herkes benimle dalga geçiyordu. Hem adamın sadece 4 yüz lira için üzüleceğini zan etmiyordum. Üstelik erkekti yaşı iyiydi çalışabilirdi 2 günde tekrar o paraya sahip olabilirdi. Bu cüzdan şans eseri karşıma çıkmıştı. Nasibimdi. Aldım cüzdanı koydum cebime ve hemen o hergün önünden gectigim çorbaciya karşı yürüdüm. Baya sıcak bir yerde çorbamı içtim. Ahh..uzun zamandır böyle güzel bir şey yememiştim. Harkuladeydi... Çorbacidan sonra direkt eve gittim. Annem tabi sorular sordu ama ders uzadı gibi yalanlar söyledim. Çünkü annem cüzdanı aldığımı bilseydi bana baya kızar kalan paranın üzerine para ekler ve gönderirdi geri. Odama geçtim ve biraz kitap okunduktan sonra hemen uyudum. Muhtemelen karnım tok olduğu için güzel bir uyku geçirecektim. Sabah kalktığımda hemen hazırlandım ve çantamı hazırlayıp odamdan çıktım. Annemin ısrarlarına rağmen kahvaltıyı etmedim çünkü onuda dışarda yapmak istiyordum para yeterdi. Evden çıktım ve okul yolunda ilerlemeye başladım. Ilk önce bir kahvaltı yaptım 100 tl yine gitmişti ama hala 200 tl vardı ayakkabıya yeterdi. Mağazaya girdim ve 200 tl lik bir ayakkabı aldım ve dışarı çıktım. Fakat...Fakat oda neydi? O adam..kimlikteki o adam o adamdı bu. Emin olmak için cüzdanı açtım kimliğe baktım evet evet oydu. Ama adam kördü. Göremiyordu ah nasıl olurdu. Olamazdı görmüyor olmazdı . Üstünde pörsümüş o ceket? Hemen gitmeli ve ne olduğunu anlamalıydım. "Amca" dedim. Adam bana döndü ellerini yüzüne siper etti sanki onu dövecekmişim gibi. Korkuyordu. "Amca sakin ol ben sana zarar vermicem " dedim içini rahat etmek için. "Nereye gidiyorsun yardim edeyim" dedim. Sesimi doğru geldi ve elini koluma koydu onu sakinleştirmek için elini tuttum ve sıvazladım. Korkusu geçtikten sonra bir kağıt uzattı ve "beni bu adrese götür evim burda" dedi. Hemen tamam deyip koluna girdim ve evine doğru yola koyulduk. Yol boyunca ona eşlik ettim ama ne o ne de ben konuştuk. Bu kalbimi sızlatan beni öldürecek gibi içimini sıkıştıran şey neydi? Vijdan azabı mı? Evine geldik. Ev dediğime bakmayın sadece eski bir yatak yorgan kanepe ve halısı vardı. Onu yatağına oturttuktan sonra gitmeyi düşündüm burda daha fazla kalamazdım bu hali daha fazla görmek istemiyordum. Tam arkamı çıkıp gidiyordum ki adamın sesini duydum: "Şu dolapta biraz dem olacaktı bize bir bardak çay yapar mısın yavrum?" "Elbete" dedim. ona bu iyligi yapacaktım. Demi çıkardım ama dem o yüzlerce kez kullanılmıştı. Ah içimden bir parça daha koptu.. Bir süre sonra ona ve kendime bir bardak çay yaptım. Tabi kendime yapmadım sadece su koydum bardağa. ama o kör olduğu için görmezdi. Bir yudum çay içtikten sonra konuşmaya başladı. "Çok üzülüyorsun halime değil mı? Bende üzülüyorum, nasıl bu hale geldiğimi merak ediyorsun dimi? Yaklaşık 5 sene önce oldu" Elini yastığın altına uzattı ve bir fotoğraf çıkardı. Bana doğru kaldırdı. Bu o kızdı fotoğraftakiMavi gözlü kız. "5 sene önce kızımı gözlerimi kaybettim. Ve karım...O...o beni bıraktı ve gitti. Yalvardım ona ayaklarına kapandım ama durmadı..Ama o gitti beni bu köhne yerde farelerle ve soğukla yalnız birakip gitti. Aylarca birşeyler yemedim. Aylarca yatağımda uzandım düşündüm düşündüm. Bazen kafam patlayacak gibi oldu. Beynimi çıkarmak ve fırlatmak istediğim bile oldu. Sonra ansızın bir gün kuş sesleri geldi dışarda hala akıp giden bir zaman vardı. Kalktım ve dışarıya çıktım güneşin yüzüme değişini hisettim. Çok açtım tıpkı bir aslan gibi avlanmam gerekiyordu. Öyle öyle 5 yıl. Düşüne düşüne 5 yıl. Sonra dün o kadar acıkmıştım ki o fırtınada o soğukta birşeyler bulmak için dışarıya çıktım . O kadar aradım ki ama birşey yoktu. Sonra kaldırımın üstüne oturdum ve dua ettim allaha O sırada sırtimda sıcak bir el hisettim burnuma pahalı bir parfüm kokusu geldi ve elime kağıt gibi birşey girdiğini hisettim. Paraydi. Sonra tesekur bile etmemi beklemeden gitti adam yada kadın. Gözlerim gibi hafızamda iyi değildir yawrum kusur gorme. Sonra bir çocuğa sordum ve 400 tl olduğunu öğrendim . Sevinmiştim. çok hemde ama Sevincim yemek icin değildi. Sevincim ne içindi biliyor musun? Kızım içindi. Çünkü kızımın mezarı dibe batmıştı . Mezar taşını yatırabilirdim ama... cüzdanımi kaybettim güzel kızım. Nasıp değilmiş bana o para. Gitti. Çok seçince herşeyin gitmesi gibi oda gitti." Inanamiyordum ben ne yapmıştım? Böylesine bir günahı nasıl işlemiştim ben napmıştim? Neden? Niçin? Zaten sıcak bir evim annem ve yemek vardı neden böyle bir şey yapmıştım? Mezar yaptıracakti? Hemen evden koşar adım çıktım adamın arkamdan bağıran sesini bile dinlemeden ordan uzaklaştım. Nefen alamıyordum ölüyordum kahır çekiyordum. Vijdan azabı böyle birşey miydi? Ah hayır benim cezam ölüm olmalıydı. Üzerinden bir gün geçti ama ben düşünmekten uyumamıştım ve kararımı vermiştim. El açacaktım insanlara dilenecektim o para için. Hazırlandım kaldırımda oturdum ve herkese allah rızası için bir kuruş dedim 2 saat içinde kartondan bir sürü demir para ve 5 tl lik paralar birikmişti. Ama yetmemişti biraz sonra birininin kartona 100 tl attığını gördüm. Sevinçten ağladım ve yüzlerce kez allah razı olsun olsun dedim. Para 300ze yakın olmuştu hemen gidip bunu adama verecektim. tam kartonu kapattim yerimden kalktım ve o sırada polisi gördüm. Bana doğru yürüyorlardı ve beni işaret edip birşeyler söylüyorlardı. Ah hemen kaçmalıydım. Para kantonunu kucakladiğim gibi kaçtım. Onlar peşime düşmüştü hızlı olmalıydım. Ve koştum ve daha hızlı ve daha hızlı koştum. Sonra çıkmaz bir sokağa girdiğimi fark ettim. Napacaktim? Hemen kutuyu açtım ve bir avuç bozuk para aldım ve gersini çöp kutusunun içine sakladım. Öyle bir sakladim ki kime bulamayacaktı inşallah. Sonra polisler beni yakaladı ve üstümdeki parayı aldılar neyseki sadece o kadar sandılar. Sonra beni nezarete götürdüler ve tam tamına 2 gün nezarette kaldım geceleri yaşlı adam ve para için uyuamıyordum. Günler geçmiyordu 2 gün adeta 2 yıl olmuştu . Sonra beni serbes bıraktılar.. Bırakır bırakmaz anneme bile sarınmadan koştum. Hemen çöp kutusuna gitmeli ve parayı adama vermeliydim. Annem çok kötü durumdaydı ana ona sonra herşeyi anlatırdım. Çöp kutusuna vardım . Paralar ordaydı. Allah bana gülmüştü .Para gitmemişti. Hemen kutuyu aldım ve adamın evine doğru koştum koştum ve vardım. "Amca...Amca!" Diye bağırdım ama evinde kimse yoktu. Heralde dışarıya çıkmış olmalıydı. Oturdum onu bekleyecektim.20 dk oldu ama adam hala yoktu sonra dışarı çıktım yan evin kapısını çaldım . Bir kadın kapıyı açtı tesettürlü ve orta sınıf biriydi. Adamın ismini söyledim ve onu hiç gördünüz mu? Dedim. Ve o an ruhumun ölümünü gerçekleştiren. Beynime kan sıçratacak bir cevap aldım kadından. "O amca dün sabah evinde ölü bulundu." En son duyduğum şey buydu başka hiçbir şey duymadım. Kulaklarım kör gözlerim kör, dilim lal olmuştu. Yüreğim saman alevi gibi yandı. Olamazdı. Olmamalıydı sakaydı. Borcum vardı. Ben yaşayabilirmiydim? 2 ay sonra kızda ölmüştü . Annesinin ve arkadaşlarının söylediğine göre hiç yemek yemiyor sürekli. Mavi gözlü bir kız Ve yaşlı bir adam görüp durulduğunu söylüyormuş. Ve ölüm nedeni bitkisel hayat.

Mikail Balcı isimli okurun asıl gönderisini gör

(Yazana kadar gözlerim gitti lütfen gülmeyin 🤭🤭🤭) Soğuk bir kış günüydü öylesine üşüyordum ki tek istediğim eve gitmekti. Hızlı adımlarla eve gidiyordum kar öylesine artmıştı ki resmen önümü göremiyordum bu gidişle soğuktan ve açlıktan dolabilirdim, üstelik sırtimda ki çanta öyle ağırdı ki sanki taş taşıyordum. Böyle günlerde beni bir hüzün alır bir melankoli sarardı. Az buçuk daha yürüdükten sonra önümde kaldırımın hemen ortasında siyah bir şey gördüm. Cüzdana benziyodu Evet evet kesinlikle cüzdanı. Yaklaşırım ve hemen etrafıma baktıktan sonra cüzdana uzandım ve onu aldım. Öyle bir heycan yapmıştım ki nedenini bilmiyorum... Cüzdan pörsümüş ve rengi solmuştu, cüzdanı açtım ve içinde 2 tane 200 olduğunu gördüm ve hemen yanında da küçük muhtemelen 4,5 yaşında olduğunu düşündüğüm küçük mavi gözlü al yanaklı bir kız vardı. Cüzdandan ve kızın üstündeki kazaktan anladığım zengin olmadıklarıydi. Cüzdanda bir erkek kimliği de vardı. Yanı onu kolayca bulabilir cüzdanını geri verebilirdim. Düşündüm verse miydim? Sonra sıcacık bir çorba fikri geldi aklıma bu parayla Bir çorba içebilir kalanı ile ayakkabı alabilirdim. Annemin bize hergün verdiği o salata karnımı doyurmuyordu üstelik ayakkabılarım çok su alıyordu ve okuldaki herkes benimle dalga geçiyordu. Hem adamın sadece 4 yüz lira için üzüleceğini zan etmiyordum. Üstelik erkekti yaşı iyiydi çalışabilirdi 2 günde tekrar o paraya sahip olabilirdi. Bu cüzdan şans eseri karşıma çıkmıştı. Nasibimdi. Aldım cüzdanı koydum cebime ve hemen o hergün önünden gectigim çorbaciya karşı yürüdüm. Baya sıcak bir yerde çorbamı içtim. Ahh..uzun zamandır böyle güzel bir şey yememiştim. Harkuladeydi... Çorbacidan sonra direkt eve gittim. Annem tabi sorular sordu ama ders uzadı gibi yalanlar söyledim. Çünkü annem cüzdanı aldığımı bilseydi bana baya kızar kalan paranın üzerine para ekler ve gönderirdi geri. Odama geçtim ve biraz kitap okunduktan sonra hemen uyudum. Muhtemelen karnım tok olduğu için güzel bir uyku geçirecektim. Sabah kalktığımda hemen hazırlandım ve çantamı hazırlayıp odamdan çıktım. Annemin ısrarlarına rağmen kahvaltıyı etmedim çünkü onuda dışarda yapmak istiyordum para yeterdi. Evden çıktım ve okul yolunda ilerlemeye başladım. Ilk önce bir kahvaltı yaptım 100 tl yine gitmişti ama hala 200 tl vardı ayakkabıya yeterdi. Mağazaya girdim ve 200 tl lik bir ayakkabı aldım ve dışarı çıktım. Fakat...Fakat oda neydi? O adam..kimlikteki o adam o adamdı bu. Emin olmak için cüzdanı açtım kimliğe baktım evet evet oydu. Ama adam kördü. Göremiyordu ah nasıl olurdu. Olamazdı görmüyor olmazdı . Üstünde pörsümüş o ceket? Hemen gitmeli ve ne olduğunu anlamalıydım. "Amca" dedim. Adam bana döndü ellerini yüzüne siper etti sanki onu dövecekmişim gibi. Korkuyordu. "Amca sakin ol ben sana zarar vermicem " dedim içini rahat etmek için. "Nereye gidiyorsun yardim edeyim" dedim. Sesimi doğru geldi ve elini koluma koydu onu sakinleştirmek için elini tuttum ve sıvazladım. Korkusu geçtikten sonra bir kağıt uzattı ve "beni bu adrese götür evim burda" dedi. Hemen tamam deyip koluna girdim ve evine doğru yola koyulduk. Yol boyunca ona eşlik ettim ama ne o ne de ben konuştuk. Bu kalbimi sızlatan beni öldürecek gibi içimini sıkıştıran şey neydi? Vijdan azabı mı? Evine geldik. Ev dediğime bakmayın sadece eski bir yatak yorgan kanepe ve halısı vardı. Onu yatağına oturttuktan sonra gitmeyi düşündüm burda daha fazla kalamazdım bu hali daha fazla görmek istemiyordum. Tam arkamı çıkıp gidiyordum ki adamın sesini duydum: "Şu dolapta biraz dem olacaktı bize bir bardak çay yapar mısın yavrum?" "Elbete" dedim. ona bu iyligi yapacaktım. Demi çıkardım ama dem o yüzlerce kez kullanılmıştı. Ah içimden bir parça daha koptu.. Bir süre sonra ona ve kendime bir bardak çay yaptım. Tabi kendime yapmadım sadece su koydum bardağa. ama o kör olduğu için görmezdi. Bir yudum çay içtikten sonra konuşmaya başladı. "Çok üzülüyorsun halime değil mı? Bende üzülüyorum, nasıl bu hale geldiğimi merak ediyorsun dimi? Yaklaşık 5 sene önce oldu" Elini yastığın altına uzattı ve bir fotoğraf çıkardı. Bana doğru kaldırdı. Bu o kızdı fotoğraftakiMavi gözlü kız. "5 sene önce kızımı gözlerimi kaybettim. Ve karım...O...o beni bıraktı ve gitti. Yalvardım ona ayaklarına kapandım ama durmadı..Ama o gitti beni bu köhne yerde farelerle ve soğukla yalnız birakip gitti. Aylarca birşeyler yemedim. Aylarca yatağımda uzandım düşündüm düşündüm. Bazen kafam patlayacak gibi oldu. Beynimi çıkarmak ve fırlatmak istediğim bile oldu. Sonra ansızın bir gün kuş sesleri geldi dışarda hala akıp giden bir zaman vardı. Kalktım ve dışarıya çıktım güneşin yüzüme değişini hisettim. Çok açtım tıpkı bir aslan gibi avlanmam gerekiyordu. Öyle öyle 5 yıl. Düşüne düşüne 5 yıl. Sonra dün o kadar acıkmıştım ki o fırtınada o soğukta birşeyler bulmak için dışarıya çıktım . O kadar aradım ki ama birşey yoktu. Sonra kaldırımın üstüne oturdum ve dua ettim allaha O sırada sırtimda sıcak bir el hisettim burnuma pahalı bir parfüm kokusu geldi ve elime kağıt gibi birşey girdiğini hisettim. Paraydi. Sonra tesekur bile etmemi beklemeden gitti adam yada kadın. Gözlerim gibi hafızamda iyi değildir yawrum kusur gorme. Sonra bir çocuğa sordum ve 400 tl olduğunu öğrendim . Sevinmiştim. çok hemde ama Sevincim yemek icin değildi. Sevincim ne içindi biliyor musun? Kızım içindi. Çünkü kızımın mezarı dibe batmıştı . Mezar taşını yatırabilirdim ama... cüzdanımi kaybettim güzel kızım. Nasıp değilmiş bana o para. Gitti. Çok seçince herşeyin gitmesi gibi oda gitti." Inanamiyordum ben ne yapmıştım? Böylesine bir günahı nasıl işlemiştim ben napmıştim? Neden? Niçin? Zaten sıcak bir evim annem ve yemek vardı neden böyle bir şey yapmıştım? Mezar yaptıracakti? Hemen evden koşar adım çıktım adamın arkamdan bağıran sesini bile dinlemeden ordan uzaklaştım. Nefen alamıyordum ölüyordum kahır çekiyordum. Vijdan azabı böyle birşey miydi? Ah hayır benim cezam ölüm olmalıydı. Üzerinden bir gün geçti ama ben düşünmekten uyumamıştım ve kararımı vermiştim. El açacaktım insanlara dilenecektim o para için. Hazırlandım kaldırımda oturdum ve herkese allah rızası için bir kuruş dedim 2 saat içinde kartondan bir sürü demir para ve 5 tl lik paralar birikmişti. Ama yetmemişti biraz sonra birininin kartona 100 tl attığını gördüm. Sevinçten ağladım ve yüzlerce kez allah razı olsun olsun dedim. Para 300ze yakın olmuştu hemen gidip bunu adama verecektim. tam kartonu kapattim yerimden kalktım ve o sırada polisi gördüm. Bana doğru yürüyorlardı ve beni işaret edip birşeyler söylüyorlardı. Ah hemen kaçmalıydım. Para kantonunu kucakladiğim gibi kaçtım. Onlar peşime düşmüştü hızlı olmalıydım. Ve koştum ve daha hızlı ve daha hızlı koştum. Sonra çıkmaz bir sokağa girdiğimi fark ettim. Napacaktim? Hemen kutuyu açtım ve bir avuç bozuk para aldım ve gersini çöp kutusunun içine sakladım. Öyle bir sakladim ki kime bulamayacaktı inşallah. Sonra polisler beni yakaladı ve üstümdeki parayı aldılar neyseki sadece o kadar sandılar. Sonra beni nezarete götürdüler ve tam tamına 2 gün nezarette kaldım geceleri yaşlı adam ve para için uyuamıyordum. Günler geçmiyordu 2 gün adeta 2 yıl olmuştu . Sonra beni serbes bıraktılar.. Bırakır bırakmaz anneme bile sarınmadan koştum. Hemen çöp kutusuna gitmeli ve parayı adama vermeliydim. Annem çok kötü durumdaydı ana ona sonra herşeyi anlatırdım. Çöp kutusuna vardım . Paralar ordaydı. Allah bana gülmüştü .Para gitmemişti. Hemen kutuyu aldım ve adamın evine doğru koştum koştum ve vardım. "Amca...Amca!" Diye bağırdım ama evinde kimse yoktu. Heralde dışarıya çıkmış olmalıydı. Oturdum onu bekleyecektim.20 dk oldu ama adam hala yoktu sonra dışarı çıktım yan evin kapısını çaldım . Bir kadın kapıyı açtı tesettürlü ve orta sınıf biriydi. Adamın ismini söyledim ve onu hiç gördünüz mu? Dedim. Ve o an ruhumun ölümünü gerçekleştiren. Beynime kan sıçratacak bir cevap aldım kadından. "O amca dün sabah evinde ölü bulundu." En son duyduğum şey buydu başka hiçbir şey duymadım. Kulaklarım kör gözlerim kör, dilim lal olmuştu. Yüreğim saman alevi gibi yandı. Olamazdı. Olmamalıydı sakaydı. Borcum vardı. Ben yaşayabilirmiydim? 2 ay sonra kızda ölmüştü . Annesinin ve arkadaşlarının söylediğine göre hiç yemek yemiyor sürekli. Mavi gözlü bir kız Ve yaşlı bir adam görüp durulduğunu söylüyormuş. Ve ölüm nedeni bitkisel hayat.