Bu kitap üzerinden Japon edebiyatı hakkında güzel bilgiler içeren, güzel bir inceleme olmuş. Ellerinize sağlık. Ben kendi hayat hikayesi olduğunu bilmiyordum. 🙏🍀
Çok teşekkür ederim @OTama 🙏🏻 Beğenmenize memnun oldum. Evet, otobiyografik romanı, roman baş karakteri de bizzat kendisi. Romanı okuduktan sonra inceleme yazımda koyduğum linke ulaşmanızı ve orada
Osamu Dazai ‘nin ailesiyle beraber çekildiği çocukluk fotoğrafındaki yüz ifadesine özellikle bakmanızı isterim. O fotoğraf çok şey anlatıyor. Romanın ve hayat hikayesinin özeti gibi bir ifade var yüzünde.
Natsume Soseki Japon Edebiyatı’nın kurucu babalarındandır. Şimdi o bayrağı layıkıyla taşıyan yaşayan efsane de
Haruki Murakami ‘dir. 8 kere Nobel Ödülüne aday gösterilip başka başka isimlere Nobel ödülü verilmesi üzerine kendi isteğiyle Nobel adaylığından çekilmiştir. Japonlar cok özel karakterli ve saygıyı fazlasıyla hakeden insanlar ve tabi ki edebiyatları da öyle.
İnsanlığımı Yitirirken de mi karıştırdım şimdi ama aile çekildileri bir fotoğrafı tarof etmişti. Tam da tarif ettiği gibi gerçekten. Okuduğum 3. Japon edebiyatı kitabı. Sevdim ben karamsar olmasına rağmen. :)
Tezer Özlü
Bunlar kalemleri ve entelektüel donanımları üst segment yazarlar ancak hepsinin ortak noktası hayata bakış açıları pesimist. “Sıfırın Altında” mücadele eden, denizin dibine batıp çıkan tam ölecekken son nefeste tekrar suyun üstüne çıkan, iki nefes aldıktan sonra tekrar suyun dibine girip çıkan tarzda yaşamları. Hayat şartları tabi. Kolay değil 🤷🏻♂️ Pesimist yazarları okurken psikolojilerinden olumsuz etkilenilecek bir durum yok. Çünkü insanın ufkunu genişletebilmesi için sıfırın altında mücadele eden insanların da hayatlarını bilmesi/empati yapabilmesi lazım. İnsan, en dibi de bilerek yukarı doğru büyük sıçrayışını yapmalıdır.
Bir gün
Tezer Özlü ‘nün de hayranlık duyduğu İtalyan yazar
Cesare Pavese nin müthiş kalemiyle umarım bir gün siz de tanışırsınız.