Birtanem, seni teselli etmeyeceğim. Çünkü tesellisi yok bir acı bu. Daha iki gün öncesinde onu konuşuyorduk seninle. Ve bu bir yılda o günü hiç unutamayan ben, kor olmuş yüreğine nasıl teselli edebilirim ki?! Dün sayfama bakındım, senin iletin, üzerine alıntıladığım iletiye rasladım. Yazamadım sana. Ne yazsaydım? Benim bile canım acırken, yanmasın mı canım deseydim:(
İleti paylaştım dün, başınız sağ olsun bile diyemedim. Sonra yaralara kanından dokunmamak için, sildim iletiyi. Dün gibi değil, an gibi daha bu kadar mesafeler ötesinden ben bile hatırlarken, seneler değil, koskoca bir ömür bile bitse unutlmuyor.
Ama abim, senin tek damla gözyaşına bile kıyamazdı. Senin bu haline onun da canı yanardı. Onu bana sevdirdin ya, onun bana emanetisin ya hani, abin için geçiyorum karşına. Gözlerinin içine bakıp, acısa da kalbin, toparlan diyorum. Ben asla o olamam, hiç bir zaman onu sana verecek gücü kendimde bulamam, ama onun için senden rica ediyorum. Serumlara bağlanma, lütfen🍂
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.