"Kendi his ve düşünce" ile başlayan cümlede biraz abartı var. Böyle kişiler neredeyse her zaman olumsuz bir tepki ile karşılaşır ama tepkilerin şekli ve şiddeti bunlarla sınırlı değildir. Diğerleri doğru. Hatta aile değil ülke için doğru.
Kişi kendinden bilir derler. Yetişme ortamınız yüzünden böyle durumlar garip gelebilir ama bunlar ülkenin gerçekleri...
Son olarak bu kitabın bir köşe yazısı derlemesi olduğunu hatırlayalım. Köşe yazıları genellikle bir olay hedef alınarak yazılır. Bu yazının yazılmasından önce bir genç kız aile içi cinayete kurban gitmiş olabilir.
O cümlede bence toplumdan aforoz meselesinde abartı yok genel olarak. Mesela bazı arkadaşlarım erkeklerle iletişim kurmak istemiyorlar ama hepimizin insan olduğunu ve cinsiyetin çok da önemli olmadığını anlatmak için onların yanında hiç tanımadığım erkeklerle muhabbet ediyordum. Sonra birlik olup beni gruptan aforoz ettiler. Ya da arkadaşım bir kızın çoook eskiden kyk yurdunda bir kız hamile kalıp bebeğini öldürdüğünü anlattı ve bu konudaki yorumları bu ilin kızları çok da güvenilir değil diyip sonrasında dalga geçmek oldu. Bunun üzerine o kızın tecavüze uğramış olma ihtimalini ve acaba neden kendi evladını öldürdüğünü de ailesinin yanına götürmediğini tartıştım. Yanıt veremediler ama bence onlara göre savunduğum kişinin kim olduğu belli ben de onu savunduğum için o kızdan pek bir farkım yok düşüncesi oluştu.
Peki umrumda mı benim hakkımdaki düşünceleri? Günlük yaşantımı etkiliyor ama onların o kısıtlı bakış açılarına uyum sağlamadığım ve göz yummadığım için o kadar mutluyum ki. Ama o gruptan aforoz edildim mi? Fazlasıyla.
Kitap bir köşe yazısı kitabı ama alıntı yaptığım kısım önsöz kısmındandı. Bahsettiğiniz gibi bir olay olduğunu düşünmüyorum.
Haklısınız. İnsanlarla konuşmaya başladıktan sonra samimiyetimi kontrol altına almakta sorunlarım var galiba. Arkadaş seçimimi iyi yapmalıyım.
Yorum yapabilmek için giriş yapmanız gerekmektedir.