"İstek, insanın zaafıydı. Rabbim, bana istememeyi isteyebilmeyi nasip et."
Sayfa 107Kitabı okuyor
“Bütün o yaşanmış ve yazılmış olan, bütün o yaşanmamış ve yazılmamış olan..”
Sayfa 80Kitabı okuyor
Hüznünü Rabbine şikayet etti de Rabbinden hiç şikayet etmedi.
Yükselmek için düşmek, arınmak için kirlenmek, çıkmak için batmak lâzım.
Nakşı görüp de nakkaşa nasıl kayıtsız kalayım? Varlığım ve mahiyetim, nasibim ve görevim O'ndan ve O'nun içinse, O'ndan gelen ışığa gözlerimi nasıl kapayayım?
Yitirdikçe bulayım. Öldükçe doğayım.
Sarsılıyor kalbim yedi yerinden, bunca sarsıntıyı ben kazasız belâsız nasıl geçeyim ?
Onarırım kendi ellerimle kalbimi, kendi ellerimle severim kendi yüreğimi..
Züleyha evli, Züleyha efendi.Âşıktı, hemde kölesine tutsaktı! Ne kadar ayıptı, ne kadar yasaktı!
Çölün merhametli kalbinde su her şey anlamına gelir de, yemin, on biri Yûsuf'un rüyasına giren yıldızın üzerine edilir. Ve Yûsuf, Züleyha'nın düşüne de gerçeğine de çölden gelir.
Binlerce görüntünün yüzlerce yıllık yorgunuyum. Ama değil, binlerce görüntünün yüzlerce yıllık yorgunluğundan değil yorgunluğum. Yorgunluğum bahtlara ayna olduğumdan, ölüye ölü diriye diri, bahtlıya bahtlı bahtsıza bahtsız. Yorgunluğum bundan.
Bir kere kırıldı mı güven, kalp daha da tamir olunmaz, olunamaz
Güven. O ki bir kez olsun güvenmemek kipinde çekimlense olumlu biçimi bir daha asla geri dönmeyecek. Kırılacağı yoksa da on yürek, bir kez güvenmeyince, dağılıp gidecek. Güven. O ki korunması için güvenmekten başka yolu yok.
Nakşı görüp de nakkaşa nasıl kayıtsız kalayım? Varlığım ve mahiyetim, nasibim ve görevim O'ndan ve O'nun içinse, O'ndan gelen ışığa gözlerimi nasıl kapayayım?
,kaybedilmiş bir savaştı.
Bir savaş yitirilmiş,
kumandan kaybının farkında değil.
Bir savaş yitirilmiş,
kumandan kazanmak için bir savaş vermiş değil.
Sayfa 103
Nurun sûrette tecella etmesini idrak etmek Mevlayı görmek, anlamak demek...
Züleyha ki Yûsufu sevdi. İbtida, neyi ve kimi sevdiğini bilmedi. Sonra aşkın kaynağını bildi, Yûsuf'u değil, Yûsufta tecellâ eden nuru sevdiğini fark etti. Yûsuf da, ki rüyasında güneş, ay ve on bir yıldız ona secde etmişti, bir kuyuya atılmış ve kendisine zindanda rüya yorumu verilmişti, önce aşkın kaynağını bildi sonra nurun Züleyha sûretinde tecellâ ettiğini fark etti. Biri sûretten nura yükselirken diğeri nurun sûrette tecellâ ettiğini idrak etti.