Yunus der ki: gör takdirin işleri;
Dökülmüştür kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler, ne bir haber verirler.
Ne beslersin bu teni
Sinde kuş kurt yer gider
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler ne bir haber verirler
"Şu dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti..."
–Yunus Emre Kuddîse Sirruhû
Ballar balını buldum
Kovanım yağma olsun
Beni bende demen, bende değilim
Bir ben vardır bende, benden içeru
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleymandan içeri
Taptuk'un, Yunus'u bir kazana koyup kırk gün kaynattıktan sonra çıkarıp koklayışı ve: "Halâ dünya kokuyorsun" deyişinde onu yolunun
devamcısı olarak yetiştirmek için çok çalıştığı, fakat Yunus'un şairliğinin buna engel olduğu, hâlâ dünya koktuğu, bu yüzden Taptuk'un gönülsüz olarak bu realiteyi kabul ettiği gerçeği yatar
İnsan iyiliği kadar taşlanır,
Merhameti kadar dışlanır
Kulluğu kadar da sınanır
Yunus Emre
Elif okuduk ötürü
Pazar eyledik götürü
Yaratılmışı severiz
Yaratandan ötürü
Seydi Balım ilinden
Şeker damlar dilinden
Dost bahçesi yolundan
Eve dervişler geldi
Ben gelmedim da'vi için
Benim işim sevi için
Kazanan ve kaybeden kavramlarına göre yargılıyoruz.
Sanki" başarılı olmak " gereği her zaman ve herkes için geçerliymiş gibi algılanıyor.
Peki Yunus Emre başarılı olmak için mi yazmıştı şiirlerini, Mevlânâ sema dönerken "başarı" peşinde miydi? Çarmıhta can veren İsa kazanan mıdır, kaybeden mi?
Ne demişti peygamber: "Her şeyi kaybeden, her şeyi kazanır!.."
Sayfa 64Kitabı okudu
Şimdi adım Yunus olur o demde İsmail idi,
O dost için Arafat'a kurban olup çıkan benim
Bu çark benim hükmümdedir her yanda ben oturmuşum
Mülk benimdir hükmederim yıkan benim yapan benim
Sad benim Said benim Yunus dahi benimledir
İlmi ledündür üstadım o esrarı duyan benim
Sayfa 206 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
CXXVII
Gökte peygamber ile miracı kılan benim
Ashabı Suffa ile yalıncak olan benim
Sabırla kanaati hoş verirken onlara
Kırk kişi bir gömleğe kanaat kılan benim
Kırkından birisine çaldım idi neşteri
Kırkından kan akıtıp ibret gösteren benim
Ömer ile adalet ve doğruluk işledim
Oğluyla fısk eyleyip hadde basılan benim
Abdürrezak o derviş yoldaş edindi beni
Hallacı Mansur ile dara asılan benim
İbrahim Ethem baktı tacı tahtı bıraktı
Hak yoluna uyaktı o sırrı duyan benim
Musa Peygamber ile bin bir kelime kıldım
İsa Peygamber ile göklere çıkan benim
Adımı Yunus taktım sırrım aleme caktım
Bundan ileri dahi dilde söylenen benim
Sayfa 204 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları