Ölçüsüzlüğü söndürmek gerekir yangınlardan çok. Çünkü çetindir yüreğin arzusuyla savaşmak, istediğini ruhun pahasına satın alır.
Sayfa 156Kitabı okudu
Kırık bir hayalde yaşayabilmek seninle
Gökkuşağına dokunabilmek gözlerine dalarken
Hislerimde,bütün geleceği karmaşığa verirken
Gözlerinde, gözlerinde,
Yüreğime haykırmayı öğrendim sana sarılırken
Seni her şeyi bile bile severken
Kokunu,kokunu çekerken içime hayat gibi
Sevgini büyütürken yüreğimde dağ gibi
Gözyaşlarını görmek yakıyor.
İçime
Nereden çıktı o ışıltılı çağlayan,
işte gurbet işte ölüm işte insan..
Ey yangınlarla boğuşan yüreğim ,
Dayanabilirsen eğer gel de dayan.
Alev alev olur mu ki yangınların. Düşer miyim ki aklına hiç? Sen hiç çıkmazsın ki benim içimden. Sürekli içimdesin. Beynimde gezinir durursun. Eksikliğin. Yokluğun o kadar hissedilir ki sanırsın kıyamet kopuyor bende. Perişan haldeyim demek istemiyorum ben sana. Dersem mutlu olacaksın biliyorum. Ben perişan değilim. Benim Rabbim benimle. Ben bittim ya Rab dediğim vakit yettim ya kulum diyen Rabbim benimle. İmdi söyle bana benim Rabbim benimle iken ben hiç perişan olabilir miyim? Sadece sensizlik olur bende. Sadece sana özlem olur bende. Ama olsundu. O da olsundu.
ritim sanat yayınlarıKitabı okudu
Evet benim yüreğim şehrim gibi çoraktır. İçi yangınlardan olma, dışı yalnızlıklardan doğma bir yaranın tam ortasına düşmüş ceninim.
Sayfa 24Kitabı okudu
GURBET İŞÇİSİNİN MEKTUBU
Çile yorgunu sevdiğim benim
Senden ayrıldıktan sonra
Gör ki neler değişti yaşamda
Ben’i bizde
Biz’i bende yaşıyoruz şimdi
