Lokman Sûresi- 18. Ayet
İnsanlara karşı böbürlenip kibirlenme ve yeryüzünde çalımla yürüme. Çünkü Allah, kendini beğenip övünenlerin hiç birini sevmez.
Yağmur
Çınar'da kalabalığın içinde yürüyordum. Burası Denizli'nin simgesi olan horozun olduğu il merkeziydi. Az ileride Özay Gönlüm üçlü baĝlamasıyla oturmuş bana "Çöz de al Mıstafali" çalıyor ve öyküsünü anlatıyor gibiydi. Bu düşüncelere dalmışken, sağdan soldan gelen araç sesleri ve bağırış çağırışlarla kendime geldim.
"Beni
Kendime..
Zor bir süreç içerisinde olduğumun farkındayım. Bu zorluk beni yıldırmamalı. Her yönüyle daha güçlü ve inançlı olmak bir tercihten çıkıp zorunluluk haline dönüşmeli. Çünkü herkes gibi brn de yalnızım. Bunun farkındalığına acı ve zorlu tecrübeler sayesinde öğrendim..
Zorluklar karşısında gösterdiğim direnç beni daha güçlü yapmalı. Yaşadığım zorluklar, bir şey veya bir kimseden vazgeçmeden kaynaklı olduğunun farkındayım. Ancak, bazen balonun gökyüzüne yükselmesi için, balona bağlı tüm iplerin sökülmesi gerekecektir. Rüzgarlar engel değil, itici momentum haline gelecektir.
Asla, inanmadığın bir yolda yürüme. Her ne kadar cazibesi büyük ve etkili olsa da, asla buna kanma. İnancın temeli, bilgilerimizdir. Doğru bilgi, sağlam inancı doğurur. Doğru bilgiye sahip olmaya önem ver ve sonsuz yanlış ve doğru bilgi içinden, gerekli ve işe yarar doğru bilgiyi edinmeye hassasiyet ve çaba göster. Böylelikle inancın seni nereye götürürse götürsün, sonuçlar ve ibreler aleyhe ve aşağı olsun önemli değil, yürümeye daima büyüme devam et.
Sadece yürüme!
Yürüdüğün yolu belirle.
Varacağın yeri hedefle.
Ancak böyle tat alırsın.
Yoldan ve de hedeften.
Ne çok şey iz bırakıyor.. Bir söz.. Bir şarkı..Bir isim.. Bir gün..
"Yüzümde ferahlatıcı bir rüzgar.. kalbimde özlediğim o dinginlik ve ayaklarımda o yürüme gücü.Öyle güzel dönüyorum ki kendime..."
Türkiye'nin kanayan yarası
Milli Eğitim Bakanı olsaydım eğer, ilkokul birinci sınıftan itibaren zorunlu dersler listesine girmesi gereken ders olarak "yolda yürüme adabını" eklerdim. İnsanımız, yolda yürümeyi bilmiyor, bilmediği gibi öğrenmeye, öğretmeye, yolda yürüyenlere karşı saygı duymaya da tenezzül etmiyor. Yolun tam ortasında durup sohbet eden teyzeler, yolda üstünüze üstünüze yürüyen insanlar, ufacık kaldırımlarda yanyana yürümeler falan.
EĞİTİMSİZLİKTEN!
Ayrıca yolda yavaş yürümek yasaklanmalı.
Bugünden sonra artık ben de sokaklardaki yaya canavarı olmaya karar verdim, karşıma çıkmayın;))
"Nihayetinde güneşli havalardaki yürüyüşün değil; rüzgârla ettiğin mücadeledir başarını belirleyecek olan. Işığın altındaki parıldaman değil; içindeki ve dışındaki karanlığı idare edişindir. Nasıl koştuğun değil; defalarca düştükten sonra ayağa kalkma şeklindir başarını belirleyecek olan. Zaferlerin değil; mağlubiyetlerinin karşısındaki tavrındır.
Güçlü hissettiğinde yaptıkların değil; kırgın ve düşkün olduğun zamanlarda yaptıklarındır. Yürüme kabiliyetin değil; umutsuz ve ayağa kalkamaz haldeyken bile içinde bulduğun emekleme isteğidir. Kazandığın zamanki tavrın değildir başarını belirleyecek olan... Kaybolmuş ve kaybetmiş hissettiğin zamanlardaki kimliğindir.
Çünkü karakter kıyıların mamulü değildir. Karakter, dalgaların arasında doğar. Hani şu yıkıp geçen dalgaların. 'Bir daha düşmek için bir daha ayağa kalkmanın ne anlamı var?' diyen dalgaların. 'Okyanusları geçmek senin için çok iddialı. Hiç şansın yok...' diyen dalgaların. Ama gördüğün gibi... Kahramanlar ödülleriyle değil yaralarıyla anılıyor."
Yasmin Mogahed
Sorsaydın
Sorsaydın söylerdim sana,
Yürüme derdim,
İnceldiği yerden kopan,
Keşkelerin sırât yolunda.
##
Gam çekme derdim mesela,
Düşersin çünkü,
Mektup ucu yanık hikayelerin,
Atıldığı dipsiz kuyuya. ((li.datca))
Ev ile iş arası en az bir saat yürüme mesafesi olan ben eğer yürüyerek eve gitmeye başladıysam yine bir şeylerin içinden çıkamamış ve kendimi yola atmışımdır