İSTASYONDAKİ ÇOCUK
Hani, gece trenleri akıp giderken
Nehrin kıyısından hışım gibi;
Vagonlara çarpa sürtüne
Nasıl inilderse söğüdün dalları
İnançlarım da işte öyle hırpalandı…
İstasyonda bana el sallayan çocuk,
Neler gördün çizgilerinde yüzümün?
Bir sevdayı derdimde,
Bir dünyayı ardımda
Bırakmış giderken
Farkına vardın o illegal hüznümün…
Kalbini yağmurla serinleten çacuk,
Ben de senin gibi ateş içindeyim…
Bir gölge gibi izimi süren,
Gittiğim yere benimle gelen,
Ölüme yönelik telaş içindeyim…
KALBİ VİRAN; AŞKI MİLİTAN
Ve sıvası dökülmüş evlerin, tertemiz anne çarşaflarına ,
Yaralı bedenlerimizle düşerken, hala ayakta kalan
onurumuzu;
Bir fesleğen saksısı gibi koyduk pencerenin önüne...
Ve kalbimizin viraneliğinde hâlâ tutunmaya çalışan
Sevda çiçeklerini, yeniden suladık gözyaşlarımızla...
Ve yeminler ettik yeniden,
Militanca sevmek için bu hayatı...
Ve alaşağı etmek için, zulmün oturduğu
O hükümran tahtı...
Dert etme iyiyim ben… Ara sıra mahşer ara sıra yaşam.
Yusuf Hayaloğlu
Sevdanı slogan ettim, seni yaşıyorum
Sayfa 45Kitabı okudu
Dersimli Çocuk
Sırtını vermiş nar ağacına
Babasını vermiş dar ağacına
Kendini vurmuş dağ yamacına
Acıyla denenmiş Dersimli çocuk
Yüzünde bir öfke, gözleri çığlık
Kirpiği kanıyor, yaş boncuk boncuk
Dağların göğsüne yıldız yağarken
Acıyla gönenmiş Dersimli çocuk
(...)
Süzülüp gidiyorum işte...
Bela olmadan, yoluna çıkmadan.
Hesap filan sormadan.
İncitmeden acıtmadan...!
#Yusuf HAYALOĞLU
Vaktinden önce gider mi insan?
Gidiyorlar işte..
Duvarda hırkaları, cebinde fotoğrafları,
sevdiği türküleri evdeki yerini....
Her şeyi dağıtıp gidiyorlar hem de...
Gidiyorum” bile diyemeden ...!
Yusuf Hayaloğlu
0602🥀🥀K.Ç🖤
BİZE KALAN
Bize kalan,
İnsanlığa bırakmak istediğimiz değildi
Binlerce fidan ektik halkın çölüne
Su vermediler eğildi
(...)
Bizim eskiden umutlarımız vardı
Yıkılan duvarların gövdesine yaslandık
Sonra yanılmak girdi araya...
"Bilsem ki faili meçhule yazılacak ismim
Bilsem ki böcekler kemirip tüketecek cismim
Bilsem ki yakılacak şiirim, yırtılacak resmim
Ey sevginin katili,
Olmayacağım sana teslim!"
Sayfa 71Kitabı okudu
- Oy benim yaralım -
Her gelen ölüm yazmış,
Her giden ayrılık işlemiş,
Bu talihsiz gergefimize...
Kendini arıyorsun, git..
Aptal bir hayat kur,
İçinde beni barındırmayan..
Kalma, git!
Dışarısı barut, dışarısı gardiyan!.
Yine bir tek ben olurum, sana parçalanan...
İşte gidiyorum,
Hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadınız.
Ne varsa buğusu genzi yakan,
Ekmek gibi, aşk gibi..
Ah, ne varsa güzellikten yana,
Bölüştüm, büyümüştüm...
Yusuf Hayaloğlu
"Vaktinden önce gider mi insan?
Gidiyorlar işte!. Duvarda hırkaları, cebinde fotoğrafları, sevdiği türküleri evdeki yerini.
Herşeyi dağıtıp gidiyorlar hem de. Gidiyorum bile diyemeden"
Yusuf Hayaloğlu