Ne çok yanılgı ve ne çok yalnızlık!
Bellek yorgun, kuşkusuz, zaman dar,
Yol sonsuz daha...
Sayfa 133Kitabı okudu
Sessizlik
Yıkılmış bir köprü gibi üstümüzde
Akşamda.
Sayfa 124Kitabı okudu
"Dinliyorum seni, alıyorum
Senin ip sepet’inden
Bütün toprağı. Dışarıda,
İmgeden önceki
Acının zamanıdır daha.
Dışarıdaki elde, kapalı,
Filizlenmeye başlamıştır
Dünyanın şeylerinin buğdayı."
Sayfa 79 - Kavram Yayınları, Çeviren: Ahmet Soysal, Birinci Basım: Nisan 1995Kitabı okudu
"Ama işte şimdi bitmeyen gece beni koruyor,
Karanlık atlarla kurtuluyorum senden."
Sayfa 26 - Kavram Yayınları, Çeviren: Ahmet Soysal, Birinci Basım: Nisan 1995Kitabı okudu
"Derin ışığın görünmek için
Geceyle kırılmış ve çatlamış bir toprağa ihtiyacı var
Karanlık bir odundan coşup yükselir alev
Söze bile bir madde gerekir,
Her çeşit şarkının ötesinde durgun bir kıyı.
Senin yaşamak için ölümü aşman gerekecek,
En saf varoluş saçılmış bir kan’dır."
Sayfa 24 - Kavram Yayınları, Çeviren: Ahmet Soysal, Birinci Basım: Nisan 1995Kitabı okudu
Yetiyor sana
Uzun uzun ölmek uykuda gibi,
Sevmiyorsun artık birleştiğin gölgeyi bile.
Sayfa 33Kitabı okudu
Gelmiyorsun artık bu bahçeye,
Yollar acı çekmekten ve yalnız olmaktan siliniyor,
Otlar senin ölü yüzün anlamında.
Sayfa 33Kitabı okudu
“Bir dünya istiyorsun, dedi Diotima.
Bu yüzden her şeye sahipsin ve hiçbir şeyin yok.”
Sayfa 32 - HÖLDERLİN, HyperionKitabı okudu