Bu kitap ne ciddi kavgaların, ne büyük ve yaygın sıkıntıların, ne de ezilen insanların romanıdır; bu kitap mustarip bir ruhun iç çekilişlerinin romanıdır.
Selim olmayan bir Selim görmektense, görmemek daha iyidir diyerek bütün tutunamayanları öksüz bırakıp giden Selim.
Bu makinanın çarkları arasında dişlilere ceketini kaptırmış; önce unutan sonra unutamayan Turgut.
Bu zamana kadar okuduğum en özel kitaptı. Kitabı okurken bazen Selim bazen Turgut oldum. Bir tutunamayan olduğumu hissettim ya da bir tutunamayan oldum. Bilmiyorum.
-Böyle olmama sebep olanlar. Kimdi onlar? Bilmiyordu. Her çağında isimleri değişen ve aslında hepsi birbirinin aynı olanlar. Onlar işte!
Onlara rağmen tutunacak bir dalımız olsun. Tutunmak dileğiyle.
