Ölüme bu kadar takılıp kalma oğul! İnsanlar ölmek için doğuyor. Zaman bir bezirgan, ölüm alır ölüm satar. Gecede ve gündüzde, gençte ve yaşlıda iyide ve kötüde hep budur yaptığı.İnsan gaflete kapılıp zamanı öldürdüğü için yapar bunu.Bir intikam alır gibi. Ve zamanlar öldükçe ölümün zamanı gelir.Kaçışı olmayan, kurtuluşu olmayan andır o. Bir yerde susmak gibi; bir yerde konuşmak kadar...Ebedi hakikatin ta kendisidir ölüm. Her başa gelecek ve tek başına olacak.
Zamanın ölümler alıp ölümler satan bir bezirgan olduğunu işte o sırada bildim. Güzel ölümler ile güzel cennetlerde güzel dostlarda buluşmak için, gecede ve gündüzde, yaşlıda ve gençte ölümler alıp ölümler satan o zamanı bildim. Yeryüzünde ışığın azalıverdiği o zamanı, güneşin, üzüntüden ışığını kesiverdiği o anı. Bir ibret ile bir vuslat arasında bir rüye ile bir gerçek arasında, dosttan ayrılmanın ne olduğunu anladım. Bir ucunda yanlışlar, diğer ucunda aldanışlar olmadan gelen ölümlerdeki saadeti göklerin bulutlandığı ve kalplerin yandığı bir eşikte, bu dünya ile öteki dünyanın eşiğinde, gidenlerle kalanların eşiğinde, kara mı ak mı, yakın mı uzak mı olduğunu bilemediğimiz bir neticede ölümü bildim.
*İskender Pala- mihmandar*