Ayrılık acısı -k i bu ölüm bile olsa - bazı evrelerle atlatılır.
Önce öfke duyarız. İnkâr ederiz. Sonra pazarlık evresi başlar.
Daha sonra pazarlığı kazanamayacağımız için depresyon
evresi gelir ve en son kabullenme aşamasına gireriz. Bu
süreci kimimiz uzun ve zor, kimimiz daha kısa ve rahat geçiririz-
Bir insana negatif duygu verirseniz, onun
Sayfa 170
IV
Şimdi bana ölmek üzere sadece başımı sokacak bir yer gerektiğini o zaman düşünmüş olmalıyım. Neden ille başımı sokacak bir yer gerekti? Bu oda örneğin?.. Orada ölünemez miydi, bir ucuz pamuklu vitrininin önünde? Hem ölmek üzere bir yer düşünmüşsem, az sonra bir başka minibüsün içinde ne işim vardı?
Sayfa 76 - Everest Yayınları, 2014, 2. Basım, 2015Kitabı okuyor
— Dostum, diye fısıldadı bana, zaman geçiyor ve hiç de lehime işlemiyor... Vicdanımda azaba yer yok, bu tür çekingenliklerden muafım, çok şükür!.. Bu dünyada zaten suçtan geçilmiyor... Saymakla bitmeyeceğini herkes anladı... Sorun devirdiğimiz çamlarda... Ve sanırım ben de onlardan bir tanesini devirdim... Hem de telafisi olmaz bir biçimde...
—
Sayfa 86Kitabı okuyor
Savaş sonrası, 1919
İnsanlar Viyana'nın karanlık, dar sokaklarında -kömür kısıtlı olduğu için sokak lambaları her zaman yanmıyordu- yürüyor, bir deste değersiz banknotla gişeden bilet alıyor ve salondan içeri adım attıklarında ürperiyorlardı. Birkaç lambanın aydınlattığı buz gibi soğuk salon, kirli gri duvarlarıyla hüzünlendiriciydi. Ne bir
Sayfa 316 - 317 Everest Yayınları
