İbretlik bir kıssa - Sen de girdin sıraya!
Eden bulur!..
Eski zamanlarda, astığı astık kestiği kestik, karşı tarafın sözünü dinlemeden, araştırmadan karar veren bir hükümdar vardı. Bu hükümdar, bir gün hanımı ile sarayının geniş bahçesinde dolaşıyordu. Sarayın bahçıvanı da, bahçenin bakımını yapıyordu. Bahçıvan, hükümdarın hanımı ile beraber kendi tarafına doğru geldiğini uzaktan görünce,
FURKAN DOĞAN KIZ ANADOLU İMAM HATİP LİSESİ'NE
Evet Sayın Okulum:)
Seninle geçirdiğim yıllar bana hayatımın en önemli derslerini öğretti. Senin sayende, kendimi daha iyi tanıdım ve hayatta ne istediğimi öğrendim. Senin öğretmenlerin beni cesaretlendirdi ve bana hayallerimi gerçekleştirmek için gereken desteği verdi. Senin öğrencilerin benim
"Merhaba.
Hapishane yazarlarının ve kitaplarının Türk edebiyatında önemli bir yeri vardır. Özgür dünyanın insanları, içerde ne yaşandığını, duygularını, hasretlerini, yalnızlıklarını onların yazdıklarından bilir. Kimi zaman şiirle, kimi zaman romanla dile getirdiler kapalı kutu dünyalarını.
Bu kitap onlardan biri değil! Cezaevi Yaşam
Kaybedilmiş bir savaş üzerine - Svetlana Aleksiyeviç- 2015 Nobel Konuşması
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine
Sevgili dostlar,
Bu kürsüde tek başıma durmuyorum. Etrafımda sesler var, yüzlerce ses… Sesler her zaman benimle, çocukluğumdan beri.
Çocukken köyde yaşıyordum. Biz çocuklar sokakta oynamayı seviyorduk, ama akşamları, yorgun argın ninelerin -bizim orada nasıl derler- konuşlandığı banklar, mıknatıslıymış gibi
Kendime.
Ne zaman sızlanmaya başlayacak olsam hatırlatıyorum kendime.Zamanı asla geri getiremeyeceksin beş yıl sonra geç kaldım diye ağlamanın bir faydası da olmayacak o zaman.O yüzden durmadan koş, kendin için vazgeçme ve her şeyden önemlisi kendine değer ver güzel kızım.Çünkü gördün kendini sevmediğin için kimsenin seni sevmediği zamanları kendin yaşayıp gördün.Kim olduğum, ne için yaşadığım, he hissettiğim, nasıl göründüğümden ne giydiğimden daha önemli.İnsan dış görünüşünden, yaşadıklarından, başarısızlıklarından, hüzünlerinden, mutluluklarından, özlemlerinden çok daha fazlası.İnsanın özü kalbi. Kalbinde taşıdığı ve hep bir yerlerde olan umut ve sevgi.Bunun farkında olmamız gerekiyor, adım attığımız her an aslında ne büyük bir şansa sahip olduğumuzu fark etmek ve kendi özümüzü daha çok keşfetmek gerekiyor.Oysa eminim daha şu dünyada çok az bir vakit geçirdiğim halde yaşadığım şeyi hiç geçmeyecek gibi hissetmiştim, hep o mutsuz yorgun insan olarak kalacağımı, kendimden bir adım bile öteye gidemeyeceğimi sanmıştım.Attım adımlarımı, düşmeyi göze alarak, belirsizliğin içinde kaybolacağımı düşünerek, korka korka attım adımlarımı.Önce bir adım, sonra bir adım daha sonra bir tane daha.En sonunda kendimi aştım düşüncelerimi korkularımı aştım :) Daha kim bilir neler göreceksin kızım nelerle dolup taşacak ruhun nelere düşüne düşüne kendini yiyip bitireceksin.Her ne olursa olsun yolundan vazgeçmeyeceğini biliyorum.Kendin için ve hayatlarına dokunacağın insanlar için.