'... her inciyi tanıyabildiğimizi zannetmek ne büyük yoksunluk...
bazan,
masanın altına düşüp tozlanmış çorap teki kadar rahatsız eder kabuğunda donuk dururken...
yorgun, çirkin bir yüz gibi iteriz bazan...
bu sebebden çoğumuz hiç inci bulmadık gördüğümüzde bile...
ne büyük elem...'
youtu.be/7Ms2GV1jUOo?si=...
“ne pahasına olursa olsun kendin ol diyorlardı. ama insanın kendisinin ne olduğunu bilmesinin o kadar da kolay olmadığını anlamıştım. başka insanların istediği şeyi istemek, sonra da bunun kendi tercihinin olduğunu zannetmek çok kolaydı.”
Hermann Hesse der ki, gördüğünüz herkesi iki ayak üzerinde yürüyor, dokuz ayda doğdu diye insan zannetmek yanılgıdır. Kimisinin içinde yılan, kimisinde timsah, kimisinde domuz yaşar.
“İnsanlara toz kondurabilme yetisini kazandığımdan beri daha huzurluyum. Önceleri, aklıyordum, paklıyordum, “o öyle bir insan değil" diye kendi içimde mahkemeler kurup hükümler veriyordum ama o insan tam da öyle biri oluyordu. Ben ise kendime karşı defalarca mahcup oluyordum.”
+1
Ve aşk, ya cinnetin olur ya cennetin!sh.14
Kendimi senden alamayacak kadar Fakir
Kendimi sana verecek kadar zenginim.!sh.61
Bir aşık en fazla, söyleyecekleri çokken susar! sh.72