Zarif Adam
Cahit Zarifoğlu, Necip Fazıl'in evinde bir sohbet meclisindedir. Herkes pür dikkat üstadı dinler ama yerinde duramayan Cahit ayağa kalkar ve evin içinde dolaşmaya başlar. Necip Fazıl'ın plaklarına bakan, kitaplığını karıştıran şair; Aristo'dan sonra ikinci lakabını Necip Fazıl'ın nüktedân sözleriyle alacaktır. Cahit'in evin içinde dolaştığını ve kitaplarını karıştırdığını gören Necip Fazıl ona şunları söyler; "Yahu burada muhteşem bir konser varken sen notalarla meşgulsün artist." Artist söylemi Nuri Pakdil tarafından da tekrar dile getirilecek ve Pakdil, "Yedi güzel adam içerisinde en artist mizaçlı kişi Cahit Zarifoğlu'ydu." diyecektir.
Zarif Şair ; Cahit Zarifoğlu
İnsan sevmeli;
bazen bir insanı,
yahut da bir ağacı
ya da kanadı kırık bir kuşu…
zaten sevmezse insan, insan mı olur?
Abdurrahman Cahit Zarifoğlu
Zarif şair,insan bastırdığı duygunun esiri olur diyerek kendini buzdağına adayan adam.
ACZ şiiriyle tanıdığım,baki olana duyduğu aşkla yazdığı"Bir Değirmendir Bu Dünya" kitabını gönlümde beslediğim şair.
Kudüs sevdasını sakalları şiirle karışık,yüreği Allah'la barışık bir adamdan öğrenmek en büyük nimet.
"Beyrut'un gözyaşları şimdi,
Kudüs'ün yanıbaşında,
Müslümanlarsa uzakta,
Sanki başka,
Gelinmez bir dünyada"
Kitaplar iyi ki var çünkü bir kitap gönlünü hiç tanımadığın bir adamla dost kılabiliyor.
İyi ki bu dünyadan Zarifoğlu gibi şairler geçmiş...
"Kırlarda çiçekler artık bensiz açacak.."
Ruhuna bin minnet Zarif adam
Herkese iyi geceler ben bu yazıya başladığımda gün daha ağarmadı, gökyüzü hala karanlık ama bu yazının günün ışıklarıyla bitme ihtimaline karşın, herkese günaydın...
Bugün pek sevgili yüreğimin zarif acısının ölüm yıldönümü...kanser bir hastane köşesinde onu meleklere teslim edeli ve o "kırlarda çiçekler bensiz
Zariflik Göstergesi-Abdurrahman Cahit Zarifoğlu
Türk şiirinin en "Zarif" abisidir.Yalnızlığın olduğu
inandığı şeyler uğrunda savaşarak geçirmiştir.
Daha çocuk yaşta babasıyla manevi bir kopuş
yaşamış,gençliği oradan oraya savrularak
geçmiştir.47 yaşında hayata gözlerini yummuştur.
1.Şair hayatının büyük çoğunluğunu yalnız ve
insanlardan kaçarak geçirmiştir.Ayakta kalmaya çalışan şair kimseye muhtaç olmamak
için kopan düğmelerini kendi dikerdi
(Kopan Düğmeler)