zehra
@zehraonlayn
<3
42 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
zehra bir yorumu yanıtladı.
hiçbir zaman anlamadı insanoğlu.
dünya birine kalacak olsaydı süleyman'a kalırdı.
ölüm satın alınsaydı nemrut tutar alırdı.
çıkmadık canlara derman bulurdu,
lokman hekim ölmedi mi?
bu yüzden hiç korkmadık biz,
umudumuz hep allah'tandı.
derdimize yüksel dedik, istediğin kadar yüksel!
nasıl olsa geçmeyecek misin?
zalimlere güçlen dedik, dilediğin kadar güçlen!
nasıl olsa düşmeyecek misin?
öyle oldu, olacak.
bu dünya iyiyle kötünün arasında bir yerde
ama günü geldiğinde iyilerden taraf olacak
Bu Şiir Tiyatro oyuncusu ve yazar İlhan Dilek tarafından yazılmıştır ayrıca son kitabının arka kapak yazısıdır
zehra bir yorumu yanıtladı.
Bir nefes dîdâr içün bin cân fedâ itsem n’ola
Nice demlerdür esir-i iştiyâkıdur gönül
nefi
zehra tam çeviremedim manası ne
Bir nefescik olsun o güzel yüzü görmek için bin canım olsa da kurban etsem yeridir. Gönül nice zamandır onun arzusuyla yana tutuşa esiri olmuştur.
zehra bir yorumu yanıtladı.
handân ol gönül ki visâl ihtimâli var
firkat kemâle erdi kemâlin zevâli var
türkçesi ne bunun kardeş
Ey gönül! Artık gül çünkü sevgiliye kavuşma ihtimali var.
Ayrılık en son noktasına,kemâle,zirveye ulaştı. Her kemâlin bir zevâli,bitişi var.
Okur Takip Önerileri
zehra bir yorumu yanıtladı.
Bağlanıp zülfünde bozdum ahdi de peymânı da
Çeşmini gördüm unuttum derdi de dermânı da
Ey hoş ol mest-i mahabbet kim humâr-ı aşkdan
Bir kadeh meyle değişmiş küfrü de îmânı da
Merd-i bî-kayda belâ-keşliktedir ârâm-ı dil
Yoksa çokdan terk ederdim cânı da cânânı da
Bende-i pîr-i harâbâtım ki yoktur sıkleti
Zâhid-i zerrâkun olsun ilmi de irfânı da
Âteş-i cân-sûz-ı dil fikr-i dehân-ı dil-rübâ
Âşıkın ma’lûmudur peydâsı da pinhânı da
Çünki derd ehline hep bigânelerdir çâre ne
Sen dahi yâd etme Gâlib sabrı da sâmânı da
(2 yıllık love acımıza devam)
o kaybeder
zehra bir yorumu yanıtladı.
Görmeyelden yüzünü ben ki nigârım, sensedim
Âh u zâr ile geçer bu rûzgârım, sensedim
Gül cemalin gülşenin gül gibi arz et bana ki
Bülbül-i şûrîde-vâr, ey gül-izârım, sensedim
Gönlümün şehrini kim virân ediptir zulm ile?
Gel yine ma’mur kıl, ey şehriyârım, sensedim
Sohbetinden vaslının, ayrı düşelden ney gibi;
Göklere irgirmişem feryâd ü zârım “sensedim”
Firkatin yolunda ben toprak, anınçün olmuşam;
K’ilede senden yana yeller, gubârım; sensedim
Gel berü cânım gibi, iki cihânda sevgili
Senden özge yohdurur âlemde vârım, sensedim
Ben Hümâmî, düşmüşem derdine nitekim Süheyl
Kandasın dermân, yetiş ey Nevbahar’ım, sensedim!
Şaşırt bir kere