Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Zen-i Ruz
Zen-i Ruz
@zeniruz
Sanırım her düşen yıldız göğsümden kopan vaveyla
“Ah minel aşk-ı ve halatihi..”
'aklıma yıldızlar dökülüyor'
'gözlerin mi daha sıcak gülüyor yoksa dudakların mı'
'bütün çöllere ay doğuyor'
'sesin ılık bir bahar güneşi'
Şiir anlatılmaz, okunup hissedilir ancak en çok bilinen aşk şiirlerinden olmadığı kanısına kapıldığım "Sitare" şiirini belki ben aracılığıyla birkaç kişi daha okur da insan kalbinin neleri açığa vurabileceği, ne denli güçlü hissedebileceğini anlar diye anlatacağım. Hissettiğim kadarıyla.
Şiir, bana göre tamamlandığında bizim varlığımıza ihtiyacı olmadan tüm derinliğe haiz olan bir yapıdadır. Böyle şiirlerin bizim yardımımıza ihtiyacı yoktur yaratacağı hezeyan için. Ancak o hezeyan, bizim içimizde yaşanır. Dediklerim ilk bakışta tutarsız gelebilir ama bu şiiri okursanız ne demek istediğimi anlarsınız.
Sitare, söylentilere göre şairin eşine bir gece yarısı yazıp da terler içinde okuduğu ve ikisini de ağlatan bir şiirdir. Okuyanı bile 'o' olmak isteğiyle ya da bunu yazabilecek ruhun kendi ruhuna çarpması ihtiyacıyla yakıp kavururken, bu şiirin hitap ettiği insan olduğunuzu düşünün veya öyle zamansız ve öteden gelen hisler taşıyorsunuz ki şiirinize bile yansıtabiliyorsunuz. Siz de ağlamaz mıydınız?
Wuthering Heights
"Aşk nedir?" sorusuna ben, belirsizlik diye cevap verirdim çünkü ne olduğunu bilmiyorum. Ancak bizlere öğretilene göre "her şeyden üstün, güçlü, fazla, yıkıp dökebilecekken uyku dinginliği de veren" cevabını vermemiz gerekirdi. En acısı ve şüphe dolu olanı da belki de birçoğumuzun hiçbir zaman bunun cevabını veremeyecek
