Zeliş
@zlhknl
Fransızca Öğretmeni
Marmara Üniversitesi
Besançon
18 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Toprak, yağmur, çam, sanki yine kuzineden yükselen odun kokusu... Annemli sabahlar gibi kokuyordu.”
Sayfa 153Kitabı okudu
“İstanbul yalnızların değil, artık ruhu yapayalnızların şehriydi.”
Sayfa 136Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Kimse gelip bir başkasının hayatını değiştirmez, değiştiremez. Kimse bir başkasının öyküsünün sonunu yazamaz. Herkes kendi yolunun işçisi.”
Sayfa 124Kitabı okudu
“Bir hikâye yazıp, o hikâyenin içinde kendime yakıştırdığım yaslı insanı yaşamaya mı alışmıştım? Benim gördüğüm gibi değil miydi yoksa hayat?”
Sayfa 124Kitabı okudu
"Çalan kendi geleceğinden çalar, yalan söyleyen kendine yalan söylenecek yolu açar, aldatan aldanır, kötü kalpli insan dünyadaki cehenneme yol alır"
Sayfa 116Kitabı okudu
Şimdi öyle pişmanım ki...
Serdar'ın gözlerine o gün bir kez bile bakmadığım için, defterleri yaktığım için, her şeyi daima kabullendiğim için, sormadığım, sorgulamadığım, aramadığım, geri çekildiğim, hep ama hep vazgeçtiğim için...
Sınavdan çıktığım, korkularıma teslim olduğum için...
Korkularım ve kaygılarım beni yönettiği için...
Neşemi, coşkumu susturduğum için.
Sayfa 99Kitabı okudu
Aşk, kalbimizde utangaçlığımıza, korkumuza rağmen büyüyen kocaman bir ağaçtı. Kocaman bir zeytin ağacı. Yazı kışı olmayan, hep yeşil kalan...
Sayfa 97Kitabı okudu
Eskiler, "Kalbini şimdi ölecekmiş gibi, evini misafir gelecekmiş gibi temiz tut," derlerdi.
Sayfa 86Kitabı okudu
İstanbul annemin içinde tatlı bir özgürlük hayali olarak kaldı hep.
Sayfa 41Kitabı okudu
Sahip olduklarınıza sevinin. Kıyasınız kendinizden zenginlerle olursa her zaman mutsuz yaşarsınız.
Sayfa 39Kitabı okudu
O güzel evde yaşananlar, arkadaşlıklar çok kıymetliydi babam için. Evimizin sessiz kaldığı yıllarda, ikimiz de hiç konuşmadan o eski zamanları düşünüp özlüyorduk, buna eminim. Bir evi ev yapan, içindeki sesler ve yemek kokularıdır. Sesler azaldıkça, pişen yemekler de azalıyormuş meğer...
Sayfa 38Kitabı okudu
Gençlik...
Zamanın ağır ve uzun uykusuyla buruşan ipek bir çarşaf. Bu yüzden, aynaya baktığımda şimdi gördüğüm, vaktiyle pürüzsüz bir suretin kırık, buruk, yorgun yansıması sadece. Gençlik hikâyemiz değil kırık olan, bizdeki anısı.
Sayfa 9Kitabı okudu
Benim bir kardeşim olmadı. Bir acıyı, bir sevinci benim kadar, benim gibi yaşayabilecek bir hayat ortağım olmadı. "Beni bırakıp gitme bir yere", diyecek kadar seveceğim bir can parçam olmadı...
Sayfa 8Kitabı okudu
