Duvarın dibinde bir yaralı gül,
Gülleri solduran gülebilmezmiş.
Sayfa 123 - Doğan KitapKitabı okuyor
Tuhaf bir kabalık kaplıyordu ortalığı.
Sayfa 122 - Doğan KitapKitabı okuyor
... Demek ki koşullar insanoğlunu nerelere sürükleyebiliyor, neler yaptırabiliyordu.
Sayfa 120 - Doğan KitapKitabı okuyor
Yok ettiler inceliği
Aklı kurşuna dizdiler
Çocukların çığlığında
Kimliği bilinmeyenler...
Sayfa 119 - Doğan KitapKitabı okuyor
Birbirimizle, hangimizin daha sert ve inançlı olduğu konusunda yarış içindeydik.
Sayfa 114Kitabı okuyor
Hep son görüşüm olmasından korkarak ayrılıyorum ondan.
Sayfa 412 - Zülfü Livaneli ve Elia KazanKitabı okuyor
Dünyayı bir "kesinlik"ler zinciri olarak görüyorduk.
Sayfa 114 - Doğan KitapKitabı okuyor
Sanki yoklardı da ben düşlemiştim onları...
Sayfa 104 - Doğan KitapKitabı okuyor
Hiçbir ideoloji, bir toplumda mevcut olan
ilkellik ve şiddeti ortadan kaldıramazdı. Her toplum kendi düzeyine göre algılayacaktı ideolojiyi.
Sayfa 92 - Doğan KitapKitabı okuyor
Dünyayı güzellik kurtaracak
Bir insanı sevmekle başlayacak her şey
Sayfa 291Kitabı okudu
Bir imgeden hikaye çıkar, bir sesten yeni bir ezgi.
Sayfa 83 - Doğan KitapKitabı okuyor
Hepimiz önemli şeyler düşünen insanlar pozundaydık.
Sayfa 70 - Doğan KitapKitabı okuyor
İnsan bir nesne olmadığı için önce var olurdu, özü ondan sonra belirlenirdi. İnsan kendini seçmeliydi. Bu seçimde size kendi özgür iradenizden başka hiçbir şey yol gösteremezdi.
Sayfa 69 - Doğan KitapKitabı okuyor
Siyah balıkçı kazak, siyah pantolon ve hep üzgün duran, kaygılı bir yüz...
İşte gençlik yıllarımızda hepimizi peşinden
sürükleyen moda buydu.
Sayfa 69 - Doğan KitapKitabı okuyor
Gözünde bir iz bulur
Aydınlanır genişler ufuk
Sayfa 69 - Doğan KitapKitabı okuyor